Rozdział 1
Podmiot i przedmiot opodatkowania
Art. 1. 1. Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym
dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji, zwanych dalej
"podatnikami".
2. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek
organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem spółek
niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3.
3. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do spółek niemających
osobowości prawnej mających siedzibę lub zarząd w innym państwie, jeżeli
zgodnie z przepisami prawa podatkowego tego państwa są traktowane jak
osoby prawne i podlegają w tym państwie opodatkowaniu od całości swoich
dochodów bez względu na miejsce ich osiągania.
Art. 1a. 1. Podatnikami mogą być również grupy co najmniej dwóch
spółek prawa handlowego mających osobowość prawną, które pozostają w
związkach kapitałowych, zwane dalej "podatkowymi grupami
kapitałowymi".
2. Podatkowa grupa kapitałowa jest podatnikiem, jeżeli spełnione są
łącznie następujące warunki:
1) podatkową grupę kapitałową mogą tworzyć wyłącznie spółki z
ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjne, mające siedzibę na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:
a) przeciętny kapitał zakładowy, określony w sposób, o którym mowa
w art. 16 ust. 7, przypadający na każdą z tych spółek, jest nie niższy
niż 1.000.000 zł,
b) jedna ze spółek, zwana dalej "spółką dominującą", posiada
bezpośredni 95% udział w kapitale zakładowym lub w tej części
kapitału zakładowego pozostałych spółek, zwanych dalej "spółkami
zależnymi", która na podstawie przepisów o komercjalizacji i
prywatyzacji nie została nieodpłatnie lub na zasadach
preferencyjnych nabyta przez pracowników, rolników lub rybaków albo
która nie stanowi rezerwy mienia Skarbu Państwa na cele
reprywatyzacji,
c) spółki zależne nie posiadają udziałów w kapitale zakładowym
innych spółek tworzących tę grupę,
d) w spółkach tych nie występują zaległości we wpłatach podatków
stanowiących dochód budżetu państwa,
2) spółka dominująca i spółki zależne zawarły, w formie aktu
notarialnego, umowę o utworzeniu, na okres co najmniej 3 lat
podatkowych, podatkowej grupy kapitałowej i umowa ta, zwana dalej
"umową", została zarejestrowana przez naczelnika
urzędu skarbowego,
3) po utworzeniu podatkowej grupy kapitałowej spółki tworzące tę
grupę spełniają warunki wymienione w pkt 1 lit. a)-c), a ponadto:
a) nie korzystają ze zwolnień od podatku dochodowego na podstawie
odrębnych ustaw,
b) nie pozostają w związkach powodujących zaistnienie okoliczności,
o których mowa w art. 11, z podatnikami podatku dochodowego niewchodzącymi
w skład podatkowej grupy kapitałowej,
4) podatkowa grupa kapitałowa osiągnie za każdy rok podatkowy udział
dochodów w przychodach, określony zgodnie z art. 7a ust. 1, w
wysokości co najmniej 3%.
2a. Warunek określony w ust. 2 pkt 1 lit. d) uważa się za spełniony
również wtedy, gdy spółka po przystąpieniu do podatkowej grupy
kapitałowej dokona korekty deklaracji podatkowej i ureguluje tę
zaległość wraz z należnymi odsetkami w terminie 14 dni od dnia
złożenia korekty deklaracji albo w terminie 14 dni od dnia
doręczenia decyzji organu pierwszej instancji, określającej wysokość
zobowiązania, ureguluje tę zaległość wraz z należnymi odsetkami.
3. Umowa musi zawierać co najmniej:
1) wykaz spółek tworzących podatkową grupę kapitałową oraz wysokość
ich kapitału zakładowego,
2) informację o udziałowcach (akcjonariuszach) i wysokości ich
udziału w kapitale zakładowym w spółce dominującej i w spółkach
zależnych tworzących podatkową grupę kapitałową, posiadających co
najmniej 5% udziałów (akcji) tych spółek,
3) określenie czasu trwania umowy,
4) wskazanie spółki reprezentującej podatkową grupę kapitałową w
zakresie obowiązków wynikających z ustawy oraz z przepisów Ordynacji
podatkowej,
5) określenie przyjętego roku podatkowego.
4. Umowa podlega zgłoszeniu przez spółkę,
wskazaną zgodnie z ust. 3 pkt 4, do właściwego według jej siedziby
naczelnika urzędu skarbowego, co najmniej na 3 miesiące przed rozpoczęciem
roku podatkowego przyjętego przez podatkową grupę kapitałową. Organ ten
jest właściwy w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym podatkowej
grupy kapitałowej.
5. Naczelnik urzędu skarbowego dokonuje, w formie decyzji, rejestracji
umowy. W tej samej formie naczelnik urzędu skarbowego odmówi
zarejestrowania umowy, jeżeli nie zostaną spełnione warunki, o których
mowa w ust. 2 pkt 1 oraz w ust. 3 i 4.
6. Po rejestracji umowy nie może być ona rozszerzona na inne
spółki.
7. Podatek dochodowy oraz zaliczki na ten podatek są obliczane,
pobierane i wpłacane przez spółkę, o której mowa w ust. 3 pkt 4. Spółce
tej nie przysługuje wynagrodzenie z tytułu terminowego wpłacania podatku
dochodowego od osób prawnych należnego od podatkowej grupy
kapitałowej.
8. Spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 4, obowiązana jest zgłosić
naczelnikowi urzędu skarbowego, o którym
mowa w ust. 4, wszelkie zmiany umowy oraz zmiany w kapitale zakładowym
spółek tworzących podatkową grupę kapitałową - w terminie 30 dni od dnia
zaistnienia tych okoliczności.
9. Do przedłużenia okresu funkcjonowania
podatkowej grupy kapitałowej jest wymagane zawarcie nowej umowy,
podlegającej zgłoszeniu i zarejestrowaniu przez właściwego naczelnika
urzędu skarbowego.
10. W razie gdy w okresie obowiązywania umowy wystąpią zmiany w stanie
faktycznym lub w stanie prawnym, zależne od którejkolwiek ze stron umowy,
które naruszają warunki uznania podatkowej grupy kapitałowej za podatnika
podatku dochodowego, dzień naruszenia któregokolwiek z tych warunków, z
zastrzeżeniem ust. 12, oznacza utratę statusu podatnika oraz koniec jej
roku podatkowego.
11. Zbycie udziałów (akcji), objętych na podstawie przepisów o
komercjalizacji i prywatyzacji lub w związku z reprywatyzacją, oraz
dalszy obrót tymi udziałami (akcjami) przez ich posiadaczy nie
stanowi naruszenia warunków uznania podatkowej grupy kapitałowej za
podatnika podatku dochodowego.
12. W przypadku niezachowania warunku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4, za
dzień utraty statusu podatnika przez podatkową grupę kapitałową
uznaje się ostatni dzień miesiąca, w którym złożono zeznanie
podatkowe, nie później jednak niż dzień, na który, zgodnie z art. 27
ust. 1, przypada termin złożenia tego zeznania.
13. Przystąpienie do innej podatkowej grupy kapitałowej przez
którąkolwiek ze spółek wchodzących uprzednio w skład grupy, która utraciła
ten status ze względu na naruszenie warunków, o których mowa w ust. 2 pkt
3 i 4, nie jest możliwe przed upływem roku podatkowego spółki,
następującego po roku, w którym podatkowa grupa kapitałowa utraciła prawo
do uznania jej za podatnika.
14. Spółki tworzące podatkową grupę kapitałową odpowiadają solidarnie
za jej zobowiązania z tytułu podatku dochodowego należnego za okres
obowiązywania umowy.
15. Informacje o zarejestrowaniu i wykreśleniu podatkowej grupy
kapitałowej podlegają ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym.
Art. 2. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z
działów specjalnych produkcji rolnej, chyba że ustalenie przychodów jest
wymagane dla celów określenia dochodów wolnych od podatku dochodowego na
podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4e,
2) przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach,
3) przychodów wynikających z czynności, które nie mogą być
przedmiotem prawnie skutecznej umowy,
4) przychodów (dochodów) armatora opodatkowanych na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym (Dz. U. nr 183, poz. 1353), z zastrzeżeniem art. 9 ust. 1a.
2. Działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność
polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie
nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w
tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz
reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią,
produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i
produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych,
produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także
działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych
zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost,
wynoszą co najmniej:
1) miesiąc - w przypadku roślin,
2) 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego
gęsi i kaczek,
3) 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4) 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt
- licząc od dnia nabycia.
3. Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i
ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy
roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego,
wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych,
hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie
pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
4. Ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to
gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.
5. Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i
chów zwierząt w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w
załączniku nr 2.
6. Jeżeli rozmiary działów specjalnych produkcji rolnej przekraczają
wielkości określone w załączniku nr 2, opodatkowaniu podlegają dochody
uzyskane w roku podatkowym z całej powierzchni upraw lub wszystkich
jednostek produkcji.
Art. 3. 1. Podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od
całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.
2. Podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów,
które osiągają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 4. Za terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu
ustawy, uważa się również znajdującą się poza morzem terytorialnym
wyłączną strefę ekonomiczną, w której Rzeczpospolita Polska na podstawie
prawa wewnętrznego i zgodnie z prawem międzynarodowym wykonuje prawa
odnoszące się do badania i eksploatacji dna morskiego i jego podglebia
oraz ich zasobów naturalnych.
Art. 4a. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1) inwestycjach - oznacza to środki trwałe w budowie w rozumieniu
ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2002 r. nr
76, poz. 694), zwanej dalej "ustawą o rachunkowości",
2) składnikach majątkowych - oznacza to aktywa w rozumieniu ustawy o
rachunkowości, pomniejszone o przejęte długi funkcjonalnie związane z
prowadzoną działalnością gospodarczą zbywcy, o ile długi te nie zostały
uwzględnione w cenie nabycia, o której mowa w art. 16g ust. 3,
3) przedsiębiorstwie - oznacza to przedsiębiorstwo w rozumieniu
przepisów Kodeksu cywilnego,
4) zorganizowanej części przedsiębiorstwa - oznacza to organizacyjnie
i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół
składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który
zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie
realizujące te zadania,
5) programie restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw - oznacza
to restrukturyzację na podstawie ustaw:
a) z dnia 26 listopada 1998 r. o dostosowaniu górnictwa węgla
kamiennego do funkcjonowania w warunkach gospodarki rynkowej oraz
szczególnych uprawnieniach i zadaniach gmin górniczych (Dz. U. z 1998 r.
nr 162, poz. 1112 oraz z 2001 r. nr 5, poz. 41 i nr 154, poz.
1802),
b) z dnia 7 października 1999 r. o wspieraniu restrukturyzacji
przemysłowego potencjału obronnego i modernizacji technicznej Sił
Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 1999 r. nr 83, poz. 932,
z 2000 r. nr 119, poz. 1250 oraz z 2001 r. nr 76, poz. 805 i nr 100,
poz. 1080),
c) z dnia 14 lipca 2000 r. o restrukturyzacji finansowej górnictwa
siarki (Dz. U. z 2000 r. nr 74, poz. 856),
d) z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i
prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe"
(Dz. U. z 2000 r. nr 84, poz. 948 oraz z 2001 r. nr 100, poz. 1086 i
nr 154, poz. 1802),
e) z dnia 24 sierpnia 2001 r. o restrukturyzacji hutnictwa żelaza i
stali (Dz. U. z 2001 r. nr 111, poz. 1196),
f) z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej
(Dz. U. nr 78, poz. 684),
6) urzędzie skarbowym - rozumie się przez to
urząd skarbowy, którym kieruje właściwy dla podatnika naczelnik urzędu
skarbowego,
7) ustawie o podatku od towarów i usług - oznacza to ustawę z dnia 11
marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535),
8) ustawie o partnerstwie publiczno-prywatnym - oznacza to ustawę z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (Dz. U. z 2009 r. nr 19, poz. 100),
9) samochodzie osobowym - oznacza to pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą, z wyjątkiem:
a) pojazdu samochodowego mającego jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanego na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van,
b) pojazdu samochodowego mającego więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u którego długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków,
c) pojazdu samochodowego, który ma otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków,
d) pojazdu samochodowego, który posiada kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu,
e) pojazdu samochodowego będącego pojazdem specjalnym w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku nr 9 do ustawy o podatku od towarów i usług,
10) małym podatniku - oznacza to podatnika, u którego wartość przychodu ze sprzedaży (wraz z kwotą należnego podatku od towarów i usług) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 1.200.000 euro; przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1.000 zł,
11) zagranicznym zakładzie - oznacza to:
a) stałą placówkę, poprzez którą podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa wykonuje całkowicie lub częściowo działalność na terytorium innego państwa, a w szczególności oddział, przedstawicielstwo, biuro, fabrykę, warsztat albo miejsce wydobywania bogactw naturalnych,
b) plac budowy, budowę, montaż lub instalację, prowadzone na terytorium jednego państwa przez podmiot mający siedzibę lub zarząd na terytorium innego państwa,
c) osobę, która w imieniu i na rzecz podmiotu mającego siedzibę lub zarząd na terytorium jednego państwa działa na terytorium innego państwa, jeżeli osoba ta ma pełnomocnictwo do zawierania w jego imieniu umów i pełnomocnictwo to faktycznie wykonuje
- chyba że umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, stanowi inaczej,
12) certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu siedziby podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca siedziby podatnika,
13) ubezpieczycielu - rozumie się przez to zakład ubezpieczeń albo zakład reasekuracji prowadzący działalność na podstawie przepisów o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej.
Art. 4b. 1. W przypadku pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony spełnienie wymagań określonych w art. 4a pkt 9 lit. a)-d), pozwalających na niezaliczenie danego pojazdu samochodowego do samochodów osobowych, stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań.
2. Kopię zaświadczenia, o którym mowa w ust. 1, podatnik jest obowiązany dostarczyć, w terminie 14 dni od dnia jego otrzymania, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego.
3. W przypadku gdy w pojeździe samochodowym, o którym mowa w ust. 1, dla którego wydano zaświadczenie, zostały wprowadzone zmiany, w wyniku których pojazd ten nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 4a pkt 9 lit. a)-d) - podatnik jest obowiązany do pisemnego zawiadomienia właściwego naczelnika urzędu skarbowego o tych okolicznościach, w terminie 7 dni od ich zaistnienia.
Art. 5. 1. Przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, z zastrzeżeniem
art. 1 ust. 3, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego
posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy i praw majątkowych łączy się
z przychodami każdego wspólnika proporcjonalnie do posiadanego udziału.
W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że udziały wspólników w
przychodach są równe.
2. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania
kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania
przychodów, zwolnień i ulg podatkowych oraz obniżenia dochodu, podstawy
opodatkowania lub podatku.
Art. 6. 1. Zwalnia się od podatku:
1) Skarb Państwa,
2) Narodowy Bank Polski,
3) jednostki budżetowe,
4) państwowe fundusze celowe, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. nr 157, poz. 1240),
4a) Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej,
4b) wojewódzkie fundusze ochrony środowiska i gospodarki wodnej,
5) przedsiębiorstwa międzynarodowe i inne jednostki gospodarcze
utworzone przez organ administracji państwowej wspólnie z innymi
państwami na podstawie porozumienia lub umowy, chyba że porozumienia te
lub umowy stanowią inaczej,
6) jednostki samorządu terytorialnego w zakresie dochodów określonych
w przepisach ustawy o dochodach jednostek samorządu terytorialnego,
7) Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa,
8) (skreślony)
9) Agencję Rynku Rolnego,
10) fundusze inwestycyjne działające na podstawie przepisów ustawy z dnia
27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. nr 146, poz. 1546),
11) fundusze emerytalne utworzone na podstawie przepisów o
organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych,
12) Zakład Ubezpieczeń Społecznych, o którym mowa w ustawie z dnia 13
października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. nr 137,
poz. 887, nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. nr 26, poz. 228, nr 60,
poz. 636, nr 72, poz. 802, nr 78, poz. 875 i nr 110, poz. 1256 oraz z
2000 r. nr 9, poz. 118),
13) Agencję Nieruchomości Rolnych,
14) (uchylony)
2. (uchylony)
Art. 7. 1. Przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest
dochód bez względu na rodzaj źródeł przychodów, z jakich dochód ten został
osiągnięty; w wypadkach, o których mowa w art. 21 i 22, przedmiotem
opodatkowania jest przychód.
2. Dochodem jest, z zastrzeżeniem art. 10 i 11, nadwyżka sumy
przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym;
jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica
jest stratą.
3. Przy ustalaniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania nie
uwzględnia się:
1) przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł
nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od
podatku,
2) przychodów wymienionych w art. 21 i 22, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się przychody wymienione w art. 21, jeżeli związane są z działalnością zakładu,
3) kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład uwzględnia się koszty uzyskania przychodów wymienionych w art. 21, jeżeli przychody te zostały uwzględnione przez podatnika przy ustalaniu dochodu przypadającego na zagraniczny zakład,
4) strat przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych
lub dzielonych - w razie przekształcenia formy prawnej, łączenia lub
podziału przedsiębiorców, z wyjątkiem przekształcenia spółki kapitałowej
w inną spółkę kapitałową,
5) strat przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na
podstawie przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji.
4. Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się przychodów i kosztów
uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 3, a w razie przekształcenia
formy prawnej, łączenia lub podziału przedsiębiorców, także straty
przedsiębiorców przekształcanych, łączonych, przejmowanych lub dzielonych,
z wyjątkiem przekształconych spółek kapitałowych w inne spółki
kapitałowe.
4a. Przy ustalaniu straty nie uwzględnia się również strat
przedsiębiorstw państwowych przejmowanych lub nabywanych na podstawie
przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji.
5. O wysokość straty, o której mowa w ust. 2, poniesionej w roku
podatkowym można obniżyć dochód w najbliższych kolejno po sobie
następujących pięciu latach podatkowych, z tym że wysokość obniżenia w
którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty.
Art. 7a. 1. W podatkowych grupach kapitałowych przedmiotem
opodatkowania podatkiem dochodowym, obliczanym zgodnie z art. 19, jest
osiągnięty w roku podatkowym dochód stanowiący nadwyżkę sumy dochodów
wszystkich spółek tworzących grupę nad sumą ich strat. Jeżeli za rok
podatkowy suma strat przekracza sumę dochodów spółek, różnica stanowi
stratę podatkowej grupy kapitałowej. Dochody i straty spółek oblicza się
zgodnie z art. 7 ust. 1-3.
2. Straty, o której mowa w ust. 1, poniesionej przez podatkową grupę
kapitałową nie pokrywa się z dochodu poszczególnych spółek w razie upływu
okresu obowiązywania umowy lub po utracie statusu podatkowej grupy
kapitałowej, z przyczyn określonych w art. 1a ust. 10.
3. Z dochodu podatkowej grupy kapitałowej nie pokrywa się strat spółek
wchodzących w skład grupy, poniesionych przez nie w okresie przed
powstaniem grupy.
Art. 8. 1. Rokiem podatkowym, z
zastrzeżeniem ust. 2, 2a, 3 i 6, jest rok kalendarzowy, chyba że podatnik
postanowi inaczej w statucie albo w umowie spółki, albo w innym dokumencie
odpowiednio regulującym zasady ustrojowe innych podatników i zawiadomi o
tym właściwego naczelnika urzędu skarbowego; wówczas rokiem podatkowym
jest okres kolejnych dwunastu miesięcy kalendarzowych.
2. W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności, pierwszy rok
podatkowy trwa od dnia rozpoczęcia działalności do końca roku
kalendarzowego albo do ostatniego dnia wybranego roku podatkowego, nie
dłużej jednak niż dwanaście kolejnych miesięcy kalendarzowych.
2a. W przypadku podjęcia po raz pierwszy działalności w drugiej połowie
roku kalendarzowego i wybrania roku podatkowego pokrywającego się z rokiem
kalendarzowym, pierwszy rok podatkowy może trwać od dnia rozpoczęcia
działalności do końca roku kalendarzowego następującego po roku, w którym
rozpoczęto działalność.
3. W razie zmiany roku podatkowego, za pierwszy po zmianie rok
podatkowy uważa się okres od pierwszego miesiąca następującego po
zakończeniu poprzedniego roku podatkowego do końca roku podatkowego nowo
przyjętego. Okres ten nie może być krótszy niż dwanaście i dłuższy niż
dwadzieścia trzy kolejne miesiące kalendarzowe.
4. Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, należy dokonać najpóźniej w
terminie 30 dni, licząc od dnia zakończenia ostatniego roku
podatkowego.
5. Osoby prawne i jednostki organizacyjne, które nie były dotychczas
podatnikami w rozumieniu ustawy, dokonują zawiadomienia, o którym mowa w
ust. 1, w terminie 30 dni od dnia rozpoczęcia działalności.
6. Jeżeli z odrębnych przepisów wynika obowiązek zamknięcia ksiąg
rachunkowych (sporządzenia bilansu) przed upływem przyjętego przez
podatnika roku podatkowego, za rok podatkowy uważa się okres od pierwszego
dnia miesiąca następującego po zakończeniu poprzedniego roku podatkowego
do dnia zamknięcia ksiąg rachunkowych. W tym przypadku za następny rok
podatkowy uważa się okres od dnia otwarcia ksiąg rachunkowych do końca
przyjętego przez podatnika roku podatkowego.
7. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatkowych grup
kapitałowych. Dla poszczególnych spółek tworzących grupę:
1) dzień poprzedzający początek roku podatkowego przyjętego przez
grupę jest dniem kończącym rok podatkowy tych spółek,
2) dzień następujący po dniu, w którym upłynął okres obowiązywania
umowy lub w którym grupa utraciła status podatkowej grupy kapitałowej,
jest dniem rozpoczynającym rok podatkowy tych spółek.
Art. 9. 1. Podatnicy są obowiązani do prowadzenia ewidencji
rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający
określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości
należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji
niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z
przepisami art. 16a-16m.
1a. Podatnicy będący armatorami w rozumieniu ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym prowadzący działalność opodatkowaną podatkiem tonażowym oraz inną działalność opodatkowaną podatkiem dochodowym, są obowiązani w ewidencji, o której mowa w ust. 1, wyodrębnić przychody i związane z nimi koszty na poszczególne rodzaje działalności podlegającej opodatkowaniu podatkiem tonażowym i podatkiem dochodowym.
2. Jeżeli ustalenie dochodu (straty) w sposób określony w ust. 1 nie
jest możliwe, dochód (stratę) ustala się w drodze oszacowania.
2a. W przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,
obowiązanych do prowadzenia ewidencji rachunkowej wymienionej w ust. 1,
gdy określenie dochodu na ich podstawie nie jest możliwe, dochód określa
się w drodze oszacowania, z zastosowaniem wskaźnika dochodu w stosunku do
przychodu w wysokości:
1) 5% - z działalności w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego,
2) 10% - z działalności budowlanej lub montażowej albo w zakresie
usług transportowych,
3) 60% - z działalności w zakresie pośrednictwa, jeżeli wynagrodzenie
jest określone w formie prowizji,
4) 80% - z działalności w zakresie usług adwokackich lub
rzeczoznawstwa,
5) 20% - z pozostałych źródeł przychodów.
2b. Przez działalność w zakresie handlu hurtowego lub detalicznego, o
której mowa w ust. 2a pkt 1, wykonywaną na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, rozumie się
odpłatne zbycie towarów polskim odbiorcom bez względu na miejsce zawarcia
umowy.
2c. Przepisów ust. 2a i 2b nie stosuje się, jeżeli umowa w sprawie
zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, której Rzeczpospolita Polska jest
stroną, zawarta z krajem, na terytorium którego podatnik ma siedzibę lub
miejsce zamieszkania, stanowi inaczej.
3. Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze
rozporządzenia, może wprowadzić obowiązek dokonywania spisu z natury
niektórych towarów w przypadku zmiany ich ceny.
Art. 9a. 1. Podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami
powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 - lub
transakcji, w związku z którymi zapłata należności wynikających z takich
transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotu
mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w
kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, są obowiązani do
sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji,
obejmującej:
1) określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w
transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),
2) określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z
transakcją oraz formę i termin zapłaty,
3) metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu
transakcji,
4) określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach
- w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta
przez podmiot,
5) wskazanie innych czynników - w przypadku gdy w celu określenia
wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji
uwzględnione zostały te inne czynniki,
6) określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia
dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku
umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze
niematerialnym.
2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub
transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej
równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku
podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza
równowartość:
1) 100.000 EURO - jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20%
kapitału zakładowego, określonego zgodnie z art. 16 ust. 7, albo
2) 30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub
udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo
3) 50.000 EURO - w pozostałych przypadkach.
3. Obowiązek sporządzenia dokumentacji, o którym mowa w ust. 1,
obejmuje również transakcję, w związku z którą zapłata należności
wynikająca z takiej transakcji dokonywana jest bezpośrednio lub pośrednio
na rzecz podmiotu mającego miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na
terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, jeżeli
łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście
zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym
świadczeń przekracza równowartość 20.000 EURO.
4. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej
podatnicy są obowiązani do przedłożenia dokumentacji, o której mowa w ust.
1-3, w terminie 7 dni od dnia doręczenia żądania tej dokumentacji przez te
organy.
5. Wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w ust. 2 i 3, przelicza
się na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank
Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok
podatkowy, w którym została zawarta transakcja objęta obowiązkiem, o
którym mowa w ust. 1.
5a. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład.
6. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, wykaz krajów i terytoriów stosujących szkodliwą
konkurencję podatkową. Sporządzając wykaz krajów i terytoriów, minister
właściwy do spraw finansów publicznych uwzględnia w szczególności treść
ustaleń w tym zakresie podjętych przez Organizację Współpracy Gospodarczej
i Rozwoju (OECD).
Art. 9b. 1. Podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie:
1) art. 15a, albo
2) przepisów o rachunkowości, pod warunkiem że w okresie, o którym mowa w ust. 3, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.
2. Podatnicy, którzy wybrali metodę, o której mowa w ust. 1 pkt 2, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów ujęte w księgach rachunkowych różnice kursowe z tytułu transakcji walutowych i wynikające z dokonanej wyceny składników aktywów i pasywów wyrażonych w walucie obcej, a także wyceny pozabilansowych pozycji w walutach obcych. Wycena ta dla celów podatkowych powinna być dokonywana na ostatni dzień każdego miesiąca i na ostatni dzień roku podatkowego lub na ostatni dzień kwartału i na ostatni dzień roku podatkowego albo tylko na ostatni dzień roku podatkowego, z tym że wybrany termin wyceny musi być stosowany przez pełny rok podatkowy i nie może być zmieniany.
3. W przypadku wyboru metody, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy mają obowiązek stosować tę metodę przez okres nie krótszy niż trzy lata podatkowe, licząc od początku roku podatkowego, w którym została przyjęta ta metoda, z tym że podatnicy mają obowiązek w terminie do końca pierwszego miesiąca roku podatkowego, a w przypadku podatników rozpoczynających działalność - w terminie 30 dni od dnia jej rozpoczęcia, zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.
4. W przypadku rezygnacji ze stosowania metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy są obowiązani zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym zamierzają zrezygnować ze stosowania tej metody. Rezygnacja może nastąpić po upływie okresu, o którym mowa w ust. 3.
5. W przypadku wyboru metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy na pierwszy dzień roku podatkowego, w którym została wybrana ta metoda, zaliczają odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości na ostatni dzień poprzedniego roku podatkowego. Od pierwszego dnia roku podatkowego, w którym wybrali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w ust. 2.
6. W przypadku rezygnacji z metody ustalania różnic kursowych, o której mowa w ust. 1 pkt 2, podatnicy:
1) zaliczają na ostatni dzień roku podatkowego, w którym stosowali tę metodę, odpowiednio do przychodów lub kosztów uzyskania przychodów naliczone różnice kursowe ustalone na podstawie przepisów o rachunkowości,
2) od pierwszego dnia roku podatkowego, następującego po roku, w którym stosowali tę metodę, stosują zasady, o których mowa w art. 15a, ustalając różnice kursowe od dnia, o którym mowa w pkt 1.
Art. 10. 1. Dochodem (przychodem) z udziału w zyskach osób
prawnych, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 1 pkt 4a i 4b, jest dochód
(przychód) faktycznie uzyskany z tego udziału (akcji), w tym także:
1) dochód z umorzenia udziałów (akcji),
2) dochód uzyskany z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) na rzecz
spółki, w celu umorzenia tych udziałów (akcji),
3) wartość majątku otrzymanego w związku z likwidacją osoby prawnej,
4) dochód przeznaczony na podwyższenie kapitału zakładowego, a w
spółdzielniach - dochód przeznaczony na podwyższenie funduszu
udziałowego oraz dochód stanowiący równowartość kwot przekazanych na ten
kapitał (fundusz) z innych kapitałów (funduszy) osoby prawnej,
5) w przypadku połączenia lub podziału spółek - dopłaty w gotówce
otrzymane przez udziałowców (akcjonariuszy) spółki przejmowanej, spółek
łączonych lub dzielonych,
6) w przypadku podziału spółek, jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie majątek przejmowany na skutek podziału lub majątek pozostający w spółce, nie stanowią zorganizowanej części przedsiębiorstwa - ustalona na dzień podziału nadwyżka nominalnej wartości udziałów (akcji) przydzielonych w spółce przejmującej lub nowo zawiązanej nad kosztami nabycia lub objęcia udziałów (akcji) w spółce dzielonej, obliczonymi zgodnie z art. 15 ust. 1k albo art. 16 ust. 1 pkt 8; jeżeli podział spółki następuje przez wydzielenie, kosztem uzyskania przychodów jest wartość lub kwota wydatków poniesionych przez udziałowca (akcjonariusza) na objęcie lub nabycie udziałów (akcji) w spółce dzielonej, ustalona w takiej proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca wartość nominalna unicestwianych udziałów (akcji) w spółce dzielonej do wartości nominalnej udziałów (akcji) przed podziałem,
7) zapłata, o której mowa w art. 12 ust. 4d,
8) wartość niepodzielonych zysków w spółkach kapitałowych w przypadku przekształcenia tych spółek w spółki osobowe; przychód określa się na dzień przekształcenia.
1a. Jeżeli osoba prawna uzyskuje przychody z działalności rolniczej
oraz z innych źródeł przychodów, łączną kwotę dochodu, o którym mowa w
ust. 1, zmniejsza się o dochód z działalności rolniczej, uzyskany za ten
sam okres sprawozdawczy, z wyjątkiem dochodu z działów specjalnych
produkcji rolnej. Gdy ustalenie dochodu zmniejszającego jego łączną kwotę
nie jest możliwe, dochód ten ustala się w takim stosunku, w jakim
pozostają przychody z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z
działów specjalnych produkcji rolnej, w ogólnej kwocie przychodów.
1b. Przepisów ust. 1 pkt 1 i 2 nie stosuje się w przypadku umorzenia
udziałów (akcji) objętych za wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanej części.
2. Przy połączeniu lub podziale spółek kapitałowych:
1) dla spółki przejmującej lub nowo zawiązanej nie stanowi dochodu, o
którym mowa w ust. 1, nadwyżka wartości otrzymanego przez spółkę
przejmującą lub nowo zawiązaną majątku spółki przejmowanej lub dzielonej
ponad nominalną wartość udziałów (akcji) przyznanych udziałowcom
(akcjonariuszom) spółki przejmowanej lub dzielonej,
2) dla spółki przejmującej, która posiada w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej udział w wysokości mniejszej niż 10%, dochód stanowi nadwyżka wartości przejętego majątku odpowiadająca procentowemu udziałowi w kapitale zakładowym spółki przejmowanej lub dzielonej nad kosztami uzyskania przychodu obliczonymi zgodnie z art. 15 ust. 1k lub art. 16 ust. 1 pkt 8; dochód ten określa się na dzień wykreślenia spółki przejmowanej lub dzielonej z rejestru albo na dzień wydzielenia.
3. (skreślony)
4. Przepisów ust. 2 pkt 1 oraz art. 12 ust. 4 pkt 12 nie stosuje się w
przypadkach, gdy połączenie lub podział spółek nie są przeprowadzane z
uzasadnionych przyczyn ekonomicznych, lecz głównym bądź jednym z głównych
celów takiej operacji jest uniknięcie lub uchylenie się od
opodatkowania.
5. Przepis ust. 2 ma zastosowanie wyłącznie do spółek będących
podatnikami:
1) o których mowa w art. 3 ust. 1, przejmujących majątek innych spółek
mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
albo
2) o których mowa w art. 3 ust. 1, przejmujących majątek spółek podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, albo
3) o których mowa w art. 3 ust. 2, podlegających w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przejmujących majątek spółek będących podatnikami, o których mowa w art. 3 ust. 1.
6. Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w
załączniku nr 3 do ustawy.
Art. 11. 1. Jeżeli:
1) podatnik podatku dochodowego mający siedzibę (zarząd) lub miejsce
zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zwany dalej
"podmiotem krajowym", bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w
zarządzaniu przedsiębiorstwem położonym za granicą lub w jego kontroli
albo posiada udział w kapitale tego przedsiębiorstwa, albo
2) osoba fizyczna lub prawna mająca miejsce zamieszkania albo
siedzibę (zarząd) za granicą, zwana dalej "podmiotem zagranicznym",
bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu podmiotem
krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale tego
podmiotu krajowego, albo
3) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub
pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotem krajowym i podmiotem
zagranicznym lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych
podmiotów
- i jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone
warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne
podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje
dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione
powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek
określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań.
2. Dochody, o których mowa w ust. 1, określa się w drodze oszacowania,
stosując następujące metody:
1) porównywalnej ceny niekontrolowanej,
2) ceny odprzedaży,
3) rozsądnej marży ("koszt plus").
3. Jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2,
stosuje się metody zysku transakcyjnego.
3a. W przypadku wydania przez właściwy organ podatkowy, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, decyzji o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi, w zakresie określonym w tej decyzji stosuje się metodę w niej wskazaną.
4. Przepisy ust. 1-3a stosuje się odpowiednio, gdy:
1) podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w
zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo
posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo
2) te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub
pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich
kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów.
4a. W przypadku gdy podmiot krajowy dokonuje transakcji z podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju wymienionym w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 9a ust. 6, a warunki ustalone w takiej transakcji odbiegają od warunków, jakie ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot krajowy nie wykazuje dochodów lub wykazuje dochody w zaniżonej wysokości - dochody podmiotu krajowego określa się w drodze oszacowania stosując metody wskazane w ust. 2 i 3 lub stosuje się odpowiednio art. 14.
5. Przepisy ust. 4 stosuje się również do powiązań o charakterze
rodzinnym lub wynikających ze stosunku pracy albo majątkowych pomiędzy
podmiotami krajowymi lub osobami pełniącymi w tych podmiotach funkcje
zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze oraz jeżeli którakolwiek
osoba łączy funkcje zarządzające lub kontrolne albo nadzorcze w tych
podmiotach.
5a. Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust.
1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub
pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż
5%.
5b. Określając wielkość udziału pośredniego, jaki podmiot posiada w
kapitale innego podmiotu, przyjmuje się zasadę, że jeżeli jeden podmiot
posiada w kapitale drugiego podmiotu określony udział, a ten drugi
posiada taki sam udział w kapitale innego podmiotu, to pierwszy
podmiot posiada udział pośredni w kapitale tego innego podmiotu w tej
samej wysokości; jeżeli wartości te są różne, za wysokość udziału
pośredniego przyjmuje się wartość niższą.
6. Przez pojęcie powiązań rodzinnych, o których mowa w ust. 5, rozumie
się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego
stopnia.
7. (uchylony)
7a. (uchylony)
8. Przepisy ust. 4 nie mają zastosowania w przypadku świadczeń między
spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową.
8a. Przepisy ust. 1-3 stosuje się odpowiednio przy określaniu części dochodu podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, podlegającej przypisaniu temu zakładowi.
8b. Jeżeli dochody podatnika będącego podmiotem krajowym zostaną przez administrację podatkową innego państwa uznane za dochody powiązanego z podatnikiem podmiotu zagranicznego i zaliczone do podlegających opodatkowaniu dochodów tego podmiotu zagranicznego, w celu wyeliminowania podwójnego opodatkowania dokonuje się korekty dochodów podatnika będącego podmiotem krajowym, jeżeli przepisy właściwych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, taką korektę przewidują.
8c. Korekta dochodów, o której mowa w ust. 8b, służy określeniu dochodów podatnika będącego podmiotem krajowym, jakie byłyby przez ten podmiot uzyskane, gdyby warunki handlowe lub finansowe ustalone z podmiotem zagranicznym, o którym mowa w ust. 8b, odpowiadały warunkom, jakie byłyby uzgodnione między podmiotami niezależnymi.
8d. Przepisy ust. 8b i 8c stosuje się odpowiednio do podmiotu zagranicznego posiadającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, w zakresie dochodów uzyskanych za pośrednictwem tego zakładu i uwzględnionych w jego dochodach.
9. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, sposób i tryb określania dochodów w drodze oszacowania oraz sposób i tryb eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, uwzględniając w szczególności wytyczne Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, a także postanowienia Konwencji z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych oraz Kodeksu postępowania wspierającego skuteczne wykonanie Konwencji w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych (Dz. Urz. UE C 176 z 28.07.2006, str. 8-12).
Rozdział 3
Koszty uzyskania przychodów
Art. 15. 1. Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
1a. (uchylony)
1b. U ubezpieczycieli kosztem uzyskania przychodów za rok podatkowy są
koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1) rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe utworzone zgodnie z odrębnymi przepisami - do wysokości stanowiącej przyrost tych rezerw na koniec roku podatkowego w stosunku do ich stanu na początek roku; przy ustalaniu zaliczek, o których mowa w art. 25, kosztem uzyskania przychodu jest przyrost stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych na koniec okresu, za który wpłacana jest zaliczka, w stosunku do stanu tych rezerw na początek roku podatkowego,
2) odpisy na fundusz prewencyjny w wysokości określonej w odrębnych
przepisach, jeżeli równowartość odpisów zwiększy środki funduszu,
3) (uchylony)
1c. (skreślony)
1d. Kosztami uzyskania przychodów są również wydatki poniesione przez
pracodawcę na zapewnienie prawidłowej realizacji pracowniczego programu
emerytalnego w rozumieniu przepisów o pracowniczych programach
emerytalnych.
1e. W powszechnych towarzystwach emerytalnych kosztem uzyskania
przychodów w roku podatkowym są koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a
także:
1) wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności otwartego
funduszu emerytalnego,
2) kwoty przekazane na rachunek rezerwowy otwartego funduszu
emerytalnego,
3) wydatki poniesione na pokrycie niedoboru w otwartym funduszu
emerytalnym, jeżeli środki zgromadzone na rachunku rezerwowym tego
funduszu są niewystarczające na pokrycie tego niedoboru,
4) wpłaty dokonane na Fundusz Gwarancyjny, o których mowa w ustawie z
dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy
emerytalnych (Dz. U. nr 139, poz. 934, z 1998 r. nr 98, poz. 610, nr
106, poz. 668 i nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. nr 110, poz. 1256) - do
wysokości określonej w odrębnych przepisach,
5) opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o których mowa w ustawie wymienionej w pkt 4.
1f. W pracowniczych towarzystwach emerytalnych kosztem uzyskania
przychodów w roku podatkowym są koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a
także:
1) wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności pracowniczego
funduszu emerytalnego,
2) opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o których mowa w ustawie wymienionej w ust. 1e pkt 4.
1g. U pracodawców będących akcjonariuszami pracowniczego towarzystwa
emerytalnego kosztem uzyskania przychodów w roku podatkowym są koszty
ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1) wydatki poniesione na pokrycie kosztów działalności pracowniczego
towarzystwa emerytalnego,
2) opłaty pobierane przez Komisję Nadzoru Finansowego, o których mowa w ustawie wymienionej w ust. 1e pkt 4.
1h. W bankach kosztem uzyskania przychodów są także:
1) rezerwa na ryzyko ogólne tworzona w roku podatkowym zgodnie z art. 130 ustawy, o której mowa w art. 12 ust. 1 pkt 6,
2) strata ze zbycia funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny
wierzytelności z tytułu kredytów (pożyczek), stanowiąca różnicę pomiędzy kwotą uzyskaną ze zbycia a wartością wierzytelności
z tytułu kredytów (pożyczek) - do wysokości uprzednio utworzonej na tę część wierzytelności rezerwy zaliczonej do kosztów
uzyskania przychodów, zgodnie z niniejszą ustawą,
3) przekazane funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny:
a) pożytki z sekurytyzowanych wierzytelności,
b) kwoty główne z sekurytyzowanych wierzytelności,
c) kwoty uzyskane z tytułu realizacji zabezpieczeń sekurytyzowanych wierzytelności
- objęte umową o subpartycypację.
1i. W przypadku odpłatnego zbycia nieodpłatnie lub częściowo odpłatnie
nabytych rzeczy lub praw, a także innych nieodpłatnie lub częściowo
odpłatnie nabytych świadczeń, w związku z którymi, stosownie do art.
12 ust. 5-6a, określony został przychód, kosztem uzyskania przychodów
z ich odpłatnego zbycia, z uwzględnieniem aktualizacji zgodnie z
odrębnymi przepisami, jest:
1) wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5 i 6 albo
2) wartość przychodu, określonego w art. 12 ust. 5a i 6a, powiększona
o wydatki na nabycie częściowo odpłatnych rzeczy lub praw albo
innych świadczeń
- pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h
ust. 1 pkt 1.
1j. W przypadku objęcia udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w
spółdzielni w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż
przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część - na dzień objęcia tych
udziałów (akcji), wkładów - ustala się koszt uzyskania przychodu, o którym
mowa w art. 12 ust. 1 pkt 7, w wysokości:
1) wartości początkowej przedmiotu wkładu, zaktualizowanej zgodnie z
odrębnymi przepisami, pomniejszonej o dokonaną przed wniesieniem tego
wkładu sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1
pkt 1, jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są środki trwałe lub
wartości niematerialne i prawne,
2) wartości:
a) nominalnej wnoszonych w formie wkładu niepieniężnego udziałów
(akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni, w przypadku gdy zostały
objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż
przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część,
b) określonej zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8, w przypadku gdy
udziały (akcje) w spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone
w formie wkładu niepieniężnego, nie zostały objęte w zamian za wkład
niepieniężny,
c) określonej zgodnie z ust. 1k, w przypadku gdy udziały (akcje) w
spółce albo wkłady w spółdzielni, które są wnoszone w formie wkładu
niepieniężnego, zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w
postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części
- jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są udziały (akcje) w
spółce albo wkłady w spółdzielni,
3) faktycznie poniesionych, niezaliczonych do kosztów uzyskania
przychodów, wydatków na nabycie innych niż wymienione w pkt 1 i 2
składników majątku podatnika - jeżeli przedmiotem wkładu są te inne
składniki.
1k. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce albo
wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny, na dzień
zbycia tych udziałów (akcji), wkładów, koszt uzyskania przychodów ustala
się w wysokości:
1) nominalnej wartości objętych udziałów (akcji), wkładów z dnia ich
objęcia - jeżeli te udziały (akcje), wkłady zostały objęte w zamian za
wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego
zorganizowana część,
1a) wartości początkowej składnika majątkowego, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, będącego przedmiotem wkładu własnego, o którym mowa w art. 2 pkt 5 tej ustawy, zaktualizowanej zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszonej o dokonaną przed wniesieniem tego wkładu sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1, a w przypadku wniesienia gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów wartości równej wydatkom poniesionym na ich nabycie;
2) wartości przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części,
wynikającej z ksiąg przedsiębiorstwa, określonej na dzień objęcia tych
udziałów (akcji), wkładów, nie wyższej jednak niż ich wartość nominalna
z dnia objęcia.
1l. W przypadku umorzenia udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład
niepieniężny albo ich zbycia na rzecz spółki w celu ich umorzenia, do
ustalenia kosztu, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 3, przepisy ust.
1k stosuje się odpowiednio.
1ł. Kosztami uzyskania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 9,
są wydatki, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o
sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1,
poniesione na nabycie składników majątkowych przeniesionych na spółki
przejmujące lub nowo zawiązane.
1m. W przypadku odpłatnego zbycia udziałów (akcji) objętych w wyniku
podziału, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, kosztem uzyskania
przychodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) w spółce przejmującej lub
nowo zawiązanej jest ich wartość nominalna ustalona na dzień
zarejestrowania podwyższenia kapitału zakładowego spółki przejmującej albo
na dzień zarejestrowania spółek nowo zawiązanych.
1n. W przypadku odpłatnego zbycia pożyczonych papierów wartościowych, o
którym mowa w art. 12 ust. 4c, kosztem uzyskania przychodu są wydatki
poniesione na odkupienie papierów wartościowych w celu ich zwrotu.
1o. Jeżeli podatnik w związku z obejmowaniem udziałów (akcji) w zamian za
wkład niepieniężny poniósł wydatki związane z objęciem tych udziałów
(akcji), to wydatki te powiększają koszty uzyskania przychodów, o
których mowa w ust. 1j.
1p. Przepisów ust. 1h pkt 2 i 3 nie stosuje się do otrzymanych kwot
spłat kredytów (pożyczek), nieprzekazanych funduszowi
sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy inwestycyjnych tworzącemu
fundusz sekurytyzacyjny - po upływie 5 dni roboczych od dnia
wymagalności ich przekazania.
1q. U przedsiębiorców telekomunikacyjnych kosztem uzyskania przychodów są
koszty ustalone zgodnie z ust. 1, a także:
1) kwota dopłaty, o której mowa w art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 16
lipca 2004 r. - Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. nr 171, poz. 1800),
2) kwota rocznej opłaty telekomunikacyjnej, o której mowa w art. 183 ustawy wymienionej w pkt 1.
1r. Dla partnera prywatnego lub spółki, o której mowa w art. 14 ust. 1 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, określonych w umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym, w przypadku nieodpłatnego przeniesienia na rzecz podmiotu publicznego lub innego podmiotu, o którym mowa w art. 11 ust. 2 tej ustawy, własności środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych w terminie określonym w tej umowie, kosztem uzyskania przychodu jest wartość początkowa tych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, pomniejszona o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
2. Jeżeli podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z
których dochód podlega opodatkowaniu, oraz koszty związane z przychodami z
innych źródeł, a nie jest możliwe ustalenie kosztów uzyskania
przypadających na poszczególne źródła, koszty te ustala się w takim
stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie
przychodów.
2a. Zasadę, o której mowa w ust. 2, stosuje się również w przypadku,
gdy podatnik ponosi koszty uzyskania przychodów ze źródeł, z których część
dochodów nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo jest
zwolniona z tego opodatkowania; w takim przypadku przepis art. 7 ust. 3
pkt 3 stosuje się odpowiednio.
3. W celu ustalenia wartości zużytych do przetwórstwa rolnego i
spożywczego lub w działach specjalnych produkcji rolnej surowców i
materiałów pochodzących z własnej produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz
własnej gospodarki leśnej stosuje się odpowiednio przepis art. 12 ust. 5.
4. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
4a. Koszty prac rozwojowych mogą być zaliczane do kosztów uzyskania przychodów:
1) w miesiącu, w którym zostały poniesione albo począwszy od tego miesiąca w równych częściach w okresie nie dłuższym niż 12 miesięcy, albo
2) jednorazowo w roku podatkowym, w którym zostały zakończone, albo
3) poprzez odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16m ust. 1 pkt 3 od wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16b ust. 2 pkt 3.
4b. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po zakończeniu tego roku podatkowego do dnia:
1) sporządzenia sprawozdania finansowego, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia zeznania, jeżeli podatnicy są obowiązani do sporządzania takiego sprawozdania, albo
2) złożenia zeznania, nie później jednak niż do upływu terminu określonego do złożenia tego zeznania, jeżeli podatnicy, zgodnie z odrębnymi przepisami, nie są obowiązani do sporządzania sprawozdania finansowego
- są potrącalne w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.
4c. Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, odnoszące się do przychodów danego roku podatkowego, a poniesione po dniu, o którym mowa w ust. 4b pkt 1 albo pkt 2, są potrącalne w roku podatkowym następującym po roku, za który sporządzane jest sprawozdanie finansowe lub składane zeznanie.
4d. Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
4e. Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
4f. Koszty zaniechanych inwestycji są potrącalne w dacie zbycia inwestycji lub ich likwidacji.
4g. Należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176, z późn. zm.), oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57.
4h. Składki z tytułu należności, o których mowa w ust. 4g, określone w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2007 r. nr 11, poz. 74, z późn. zm.), w części finansowanej przez płatnika składek, składki na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 40, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który należności te są należne, pod warunkiem że składki zostaną opłacone:
1) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu, za który są należne - w terminie wynikającym z odrębnych przepisów,
2) z tytułu należności wypłacanych lub postawionych do dyspozycji w miesiącu następnym, w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony - nie później niż do 15 dnia tego miesiąca.
W przypadku uchybienia tym terminom do składek tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57a i ust. 7d.
5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określa, w drodze
rozporządzenia, tryb i terminy aktualizacji wyceny środków trwałych, o
których mowa w art. 16a ust. 1 i 2 pkt 1-3, wartości początkowej
składników majątku, o której mowa w art. 16d ust. 1, jednostkowej ceny
nabycia części składowych i peryferyjnych, o których mowa w art. 16g ust.
13, oraz wartości początkowej środków trwałych, o której mowa w art. 16j
ust. 1 pkt 1 lit. a) i b), jeżeli wskaźnik wzrostu cen nakładów
inwestycyjnych w okresie trzech kwartałów w roku poprzedzającym rok
podatkowy w stosunku do analogicznego okresu roku ubiegłego przekroczy
10%.
5a. (skreślony)
5b. Wskaźnik wzrostu cen nakładów inwestycyjnych ogłasza Prezes
Głównego Urzędu Statystycznego w odstępach kwartalnych.
6. Kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne)
dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem
art. 16.
7. W przypadku umowy najmu lub dzierżawy rzeczy albo praw majątkowych
oraz umów o podobnym charakterze, jeżeli wynajmujący lub wydzierżawiający
przeniósł na rzecz osoby trzeciej wierzytelności z tytułu opłat
wynikających z takich umów, a umowy te między stronami nie wygasają, do
kosztów uzyskania przychodów wynajmującego lub wydzierżawiającego zalicza
się zapłacone osobie trzeciej dyskonto lub wynagrodzenie.
8. Przepisy ust. 1k, 1l, 1m oraz 1o stosuje się odpowiednio do podmiotów
wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.
Art. 15a. 1. Różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.
2. Dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
3. Ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:
1) przychodu należnego wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest wyższa od wartości tego przychodu w dniu jego otrzymania, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
2) poniesionego kosztu wyrażonego w walucie obcej po przeliczeniu na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski jest niższa od wartości tego kosztu w dniu zapłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tego dnia,
3) otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5,
4) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego udzielenia jest wyższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego zwrotu, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni,
5) kredytu (pożyczki) w walucie obcej w dniu jego otrzymania jest niższa od wartości tego kredytu (pożyczki) w dniu jego spłaty, przeliczonej według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni.
4. Jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowanego kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.
5. Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3, jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty. W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kursu waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski.
6. Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu.
7. Za koszt poniesiony, o którym mowa w ust. 2 i 3, uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury (rachunku) albo innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), a za dzień zapłaty, o którym mowa w ust. 2 i 3 - dzień uregulowania zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności.
8. Podatnicy wyznaczają kolejność wyceny środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, według przyjętej metody stosowanej w rachunkowości, której nie mogą zmieniać w trakcie roku podatkowego.
9. Przepisy ust. 2 pkt 4 i 5 oraz ust. 3 pkt 4 i 5 stosuje się odpowiednio do kapitałowych rat kredytów (pożyczek).
Art. 16. 1. Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:
1) wydatków na:
a) nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z
wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
b) nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż
wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i
prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa
lub jego zorganizowanych części,
c) ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 16g ust. 13
powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania
odpisów amortyzacyjnych
- wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami,
pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h
ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem
pkt 8a, w przypadku odpłatnego zbycia środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych, bez względu na czas ich poniesienia,
2) (skreślony)
3) (skreślony)
4) odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według
zasad określonych w art. 16a-16m, w części ustalonej od wartości
samochodu przewyższającej równowartość 20.000 EURO przeliczonej na złote
według kursu średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z
dnia przekazania samochodu do używania,
5) strat w środkach trwałych oraz wartościach niematerialnych i
prawnych w części pokrytej sumą odpisów amortyzacyjnych, o których mowa
w art. 16h ust. 1 pkt 1,
6) strat powstałych w wyniku likwidacji nie w pełni umorzonych
środków trwałych, jeżeli środki te utraciły przydatność gospodarczą na
skutek zmiany rodzaju działalności,
7) (skreślony)
8) wydatków na objęcie lub nabycie udziałów albo wkładów w spółdzielni, udziałów albo akcji w spółce oraz innych papierów wartościowych, a także wydatków na nabycie tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych; wydatki takie są jednak kosztem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia tych wkładów, udziałów, akcji oraz innych papierów wartościowych, w tym z tytułu wykupu przez emitenta papierów wartościowych, a także z odkupienia tytułów uczestnictwa lub jednostek uczestnictwa w funduszach kapitałowych albo umorzenia jednostek uczestnictwa, tytułów uczestnictwa oraz certyfikatów inwestycyjnych w funduszach kapitałowych, z zastrzeżeniem ust. 7e,
8a) (skreślony)
8b) wydatków związanych z nabyciem pochodnych instrumentów
finansowych - do czasu realizacji praw wynikających z tych instrumentów
albo rezygnacji z realizacji praw wynikających z tych instrumentów albo
ich odpłatnego zbycia - o ile wydatki te, stosownie do art. 16g ust. 3 i
4, nie powiększają wartości początkowej środka trwałego oraz wartości
niematerialnych i prawnych,
8c) wydatków poniesionych przez udziałowca (akcjonariusza) spółek
łączonych lub dzielonych na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) w tych
spółkach w przypadku połączenia lub podziału spółek kapitałowych, z
zastrzeżeniem art. 10 ust. 1 pkt 6; wydatki te stanowią koszt uzyskania
przychodu z odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki przejmującej lub
nowo zawiązanej, w wysokości:
a) ustalonej na podstawie art. 15 ust. 1k - jeżeli udziały (akcje)
w spółce przejmowanej lub dzielonej zostały objęte w zamian za wkład
niepieniężny,
b) ustalonej zgodnie z pkt 8 - jeżeli udziały (akcje) w spółce
przejmowanej lub dzielonej zostały nabyte albo objęte za wkład
pieniężny,
c) wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) w spółce
dzielonej, ustalonych zgodnie z lit. a) lub lit. b), w takiej
proporcji, w jakiej pozostaje u tego udziałowca (akcjonariusza)
wartość nominalna unicestwianych udziałów (akcji) w spółce dzielonej
do wartości nominalnej udziałów (akcji) przed podziałem; pozostała
część kwoty tych wydatków stanowi koszt uzyskania przychodów z
odpłatnego zbycia udziałów (akcji) spółki podzielonej przez
wydzielenie,
8d) wydatków na nabycie lub objęcie udziałów (akcji) przekazywanych innej spółce
w sposób, o którym mowa w art. 12 ust. 4d; wydatki te stanowią koszt uzyskania przychodów w przypadku odpłatnego
zbycia otrzymanych za nie udziałów (akcji), ustalony zgodnie z pkt 8 i art. 15 ust. 1k,
9) odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez
podatnika; kosztem uzyskania przychodów są jednak:
a) podstawowe odpisy i wpłaty na te fundusze, jeżeli obowiązek lub
możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy,
b) odpisy i zwiększenia, które w rozumieniu przepisów o zakładowym
funduszu świadczeń socjalnych obciążają koszty działalności
pracodawcy, jeżeli środki pieniężne stanowiące równowartość tych
odpisów i zwiększeń zostały wpłacone na rachunek Funduszu,
c) (uchylona)
10) wydatków:
a) na spłatę pożyczek (kredytów), z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (kredytów), z tym że kosztem uzyskania przychodów są wydatki na spłatę pożyczki (kredytu) w przypadku, gdy pożyczka (kredyt) była waloryzowana kursem waluty obcej, jeżeli:
- pożyczkobiorca (kredytobiorca) w związku ze spłatą pożyczki (kredytu) zwraca kwotę kapitału większą niż kwota otrzymanej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą zwrotu kapitału a kwotą otrzymanej pożyczki (kredytu),
- pożyczkodawca (kredytodawca) otrzymuje środki pieniężne stanowiące spłatę kapitału w wysokości niższej od kwoty udzielonej pożyczki (kredytu) - w wysokości różnicy pomiędzy kwotą udzielonej pożyczki (kredytu) a kwotą zwróconego kapitału,
b) na spłatę innych zobowiązań, w tym z tytułu udzielonych
gwarancji i poręczeń,
c) na umorzenie kapitałów pozostających w związku z utworzeniem
(nabyciem), powiększeniem lub ulepszeniem źródła przychodów,
d) (skreślona)
e) z tytułu przekazania przez bank funduszowi sekurytyzacyjnemu albo towarzystwu funduszy
inwestycyjnych tworzącemu fundusz sekurytyzacyjny, środków pochodzących ze spłat kredytów (pożyczek), objętych sekurytyzacją
wierzytelności,
11) naliczonych, lecz nie zapłaconych albo umorzonych odsetek od
zobowiązań, w tym również od pożyczek (kredytów),
12) odsetek, prowizji i różnic kursowych od pożyczek (kredytów)
zwiększających koszty inwestycji w okresie realizacji tych
inwestycji,
13) odsetek od własnego kapitału włożonego przez podatnika w źródło
przychodów,
13a) odsetek od dopłat wnoszonych do spółki w trybie i na zasadach
określonych w odrębnych przepisach, a także odsetek od dywidend i innych
dochodów z udziału w zyskach osób prawnych,
14) darowizn i ofiar wszelkiego rodzaju, z wyjątkiem dokonywanych między spółkami tworzącymi podatkową grupę kapitałową, a także wpłat na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej, z tym że kosztem uzyskania przychodów są koszty wytworzenia lub cena nabycia produktów spożywczych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku od towarów i usług, przekazanych na rzecz organizacji pożytku publicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. nr 96, poz. 873, z późn. zm.), z przeznaczeniem wyłącznie na cele działalności charytatywnej prowadzonej przez te organizacje,
15) podatku dochodowego oraz wpłat z zysku określonych w odrębnych
przepisach,
16) jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy i chorób
zawodowych w wysokości określonej przez właściwego ministra oraz
dodatkowej składki ubezpieczeniowej w przypadku stwierdzenia pogorszenia
warunków pracy,
17) kosztów egzekucyjnych związanych z niewykonaniem zobowiązań,
18) grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym,
karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz
odsetek od tych grzywien i kar,
19) kar, opłat i odszkodowań oraz odsetek od tych zobowiązań z
tytułu:
a) nieprzestrzegania przepisów w zakresie ochrony środowiska,
b) niewykonania nakazów właściwych organów nadzoru i kontroli
dotyczących uchybień w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny
pracy,
19a) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 17 ust. 2
ustawy z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie
gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie
depozytowej (Dz. U. nr 63, poz. 639 i z 2002 r. nr 113, poz. 984), z tym
że kosztem uzyskania przychodów jest poniesiona opłata produktowa, o
której mowa w art. 12 ust. 2 tej ustawy,
19b) dodatkowej opłaty za brak sieci zbierania pojazdów, o której mowa w art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r.
o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. nr 25, poz. 202), z tym że kosztem uzyskania przychodów są poniesione opłaty,
o których mowa w art. 12 ust. 2 i art. 14 tej ustawy,
19c) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 69 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. nr 180, poz. 1495), z tym że kosztem uzyskania przychodów są poniesione opłaty, o których mowa w art. 9 ust. 1 i 3 oraz art. 64 ust. 2 tej ustawy,
19d) dodatkowej opłaty produktowej, o której mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o bateriach i akumulatorach (Dz. U. nr 79, poz. 666), z tym że kosztem uzyskania przychodów są poniesione wydatki, o których mowa w art. 37 ust. 4, oraz poniesione opłaty, o których mowa w art. 38 ust. 2 tej ustawy,
20) wierzytelności odpisanych jako przedawnione,
21) odsetek za zwłokę z tytułu nieterminowych wpłat należności
budżetowych i innych należności, do których stosuje się przepisy
Ordynacji podatkowej,
22) kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów,
wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od
wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i
usług,
23) wydatków na wykup obligacji, pomniejszonych o kwotę dyskonta,
24) (uchylony)
25) wierzytelności odpisanych jako nieściągalne, z wyjątkiem:
a) wierzytelności, które uprzednio na podstawie art. 12 ust. 3
zostały zarachowane jako przychody należne i których nieściągalność
została udokumentowana w sposób określony w ust. 2,
b) udzielonych przez jednostki organizacyjne uprawnione, na
podstawie odrębnych ustaw regulujących zasady ich funkcjonowania, do
udzielania kredytów (pożyczek) - wymagalnych, a nieściągalnych
kredytów (pożyczek), pomniejszonych o kwotę niespłaconych odsetek i
równowartość rezerw na te kredyty (pożyczki), zaliczonych uprzednio do
kosztów uzyskania przychodów,
c) strat poniesionych przez bank z tytułu udzielonych po dniu 1
stycznia 1997 r. gwarancji albo poręczeń spłaty kredytów i pożyczek,
obliczonych zgodnie z pkt 25 lit. b),
26) rezerw tworzonych na pokrycie wierzytelności, których
nieściągalność została uprawdopodobniona, z wyjątkiem tych rezerw
utworzonych na pokrycie:
a) w jednostkach organizacyjnych, o których mowa w pkt 25 lit. b):
- wymagalnych, a nieściągalnych kredytów (pożyczek),
- kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii straconych,
udzielonych przedsiębiorcom realizującym program restrukturyzacji na
podstawie odrębnych ustaw,
b) wymagalnych, a nieściągalnych należności z tytułu udzielonych
przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń) spłaty
kredytów i pożyczek,
c) zakwalifikowanych do kategorii straconych należności z tytułu
udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r. gwarancji (poręczeń)
spłaty kredytów i pożyczek, udzielonych przedsiębiorcom realizującym
program restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw,
d) 25% kwoty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii
wątpliwych oraz 25% zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych
należności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek -
udzielonych przez bank po dniu 1 stycznia 1997 r.,
e) 50% kwoty kredytów (pożyczek) zakwalifikowanych do kategorii
wątpliwych oraz 50% zakwalifikowanych do kategorii wątpliwych
należności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek -
udzielonych przez bank przedsiębiorcom realizującym program
restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw,
26a) odpisów aktualizujących, z tym że kosztem uzyskania przychodów
są odpisy aktualizujące wartość należności, określone w ustawie o
rachunkowości, od tej części należności, która była uprzednio zaliczona
na podstawie art. 12 ust. 3 do przychodów należnych, a ich
nieściągalność została uprawdopodobniona na podstawie ust. 2a pkt 1,
27) rezerw innych niż wymienione w pkt 26, jeżeli obowiązek ich
tworzenia w ciężar kosztów nie wynika z innych ustaw; nie są jednak
kosztem uzyskania przychodów rezerwy utworzone zgodnie z ustawą o
rachunkowości, inne niż określone w niniejszej ustawie jako taki
koszt,
28) kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych,
29) odpisów na fundusz rekultywacji w wysokości przekraczającej kwotę
określoną przez podatnika na dany rok w planie rekultywacji terenów
poeksploatacyjnych, skorygowaną o kwotę pozostałości środków tego
funduszu według stanu na początek roku podatkowego,
30) wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez
nich samochodów na potrzeby podatnika:
a) w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) - w
wysokości przekraczającej kwotę ustaloną przy zastosowaniu stawek za
jeden kilometr przebiegu pojazdu,
b) w jazdach lokalnych - w wysokości przekraczającej wysokość
miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej
stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu,
określonych w odrębnych
przepisach wydanych przez właściwego ministra,
31) (skreślony)
32) kwot dodatkowych, które zgodnie z przepisami o cenach podlegają
wpłaceniu do budżetu państwa,
33) kwot dodatkowych opłat rocznych za niezabudowanie bądź
niezagospodarowanie gruntów w określonym terminie, wynikającym z
przepisów o gospodarce nieruchomościami,
34) (skreślony)
35) (skreślony)
36) wpłat, o których mowa w art. 21 ust. 1 i w art. 23 ustawy z dnia
27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. nr 123, poz. 776 i nr 160,
poz. 1082, z 1998 r. nr 99, poz. 628, nr 106, poz. 668, nr 137, poz.
887, nr 156, poz. 1019 i nr 162, poz. 1118 i 1126, z 1999 r. nr 49, poz.
486, nr 90, poz. 1001, nr 95, poz. 1101 i nr 111, poz. 1280 oraz z 2000 r.
nr 48, poz. 550),
37) składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika
nie jest obowiązkowa, z wyjątkiem:
a) składek organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych
i Krajowej Rady Spółdzielczej, z tym że górną granicę składki określi
minister właściwy do spraw finansów publicznych w drodze
rozporządzenia, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Spółdzielczej,
b) (skreślony)
c) składek na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i
pracodawców, działających na podstawie odrębnych ustaw - do wysokości
łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej
0,15% kwoty wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym,
stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie
społeczne,
38) wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na
rzecz udziałowców (akcjonariuszy) lub członków spółdzielni niebędących
pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki
ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i
innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania
przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem
podatkowym w zakresie podatku dochodowego,
38a) wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych,
komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych, z wyjątkiem
wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji,
39) strat z tytułu odpłatnego zbycia wierzytelności, chyba że
wierzytelność ta uprzednio, na podstawie art. 12 ust. 3, została
zarachowana jako przychód należny,
40) składek na ubezpieczenie społeczne oraz na Fundusz Pracy i na
inne fundusze celowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw - od nagród
i premii, wypłacanych w gotówce lub w papierach wartościowych z dochodu
po opodatkowaniu podatkiem dochodowym,
41) (uchylony)
42) (skreślony)
43) umorzonych kredytów (pożyczek) bankowych, jeżeli ich umorzenie
nie jest związane z:
a) bankowym postępowaniem ugodowym w rozumieniu przepisów o
restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków lub
b) postępowaniem upadłościowym z możliwością zawarcia układu w
rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego, lub
c) realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych
ustaw,
44) umorzonych wierzytelności, z wyjątkiem tych, które uprzednio na
podstawie art. 12 ust. 3 zostały zarachowane jako przychody należne,
45) wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w
przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania
przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami
o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych,
46) podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:
a) podatek naliczony:
- jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług
lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży
towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od
towarów i usług,
- w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od
towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty
lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli
naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości
środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
b) podatek należny w przypadku:
- importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów,
jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu
przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania
przychodów nie jest jednak podatek należny w części
przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług,
która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu
przepisów o podatku od towarów i usług,
- przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub
świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy,
obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
c) kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości
początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i
prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub
dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub
wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej
amortyzacji - w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej
zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku
od towarów i usług,
47) strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków,
48) odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w
art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada
poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie
tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od
podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym
podatnikowi w jakiejkolwiek formie,
49) składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości
przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej
pozostaje równowartość 20.000 EURO, przeliczona na złote według kursu
średniego EURO ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia
umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów
ubezpieczenia,
50) strat powstałych w wyniku utraty lub likwidacji samochodów oraz
kosztów ich remontów powypadkowych, jeżeli samochody nie były objęte
ubezpieczeniem dobrowolnym,
51) wydatków, z zastrzeżeniem pkt 30, z tytułu kosztów używania, dla
potrzeb działalności gospodarczej, samochodów osobowych
niestanowiących składników majątku podatnika - w części
przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów
faktycznego przebiegu pojazdu dla celów podatnika oraz stawki za
jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach
wydanych przez właściwego ministra; podatnik jest obowiązany
prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu,
52) wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo
rzeczowych składników majątku podatnika, niezaliczanych do środków
trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są
wykorzystywane dla celów działalności prowadzonej przez podatnika, lecz
służą osobistym celom pracowników i innych osób albo bez uzasadnienia
znajdują się poza siedzibą podatnika,
53) dopłat, o których mowa w art. 12 ust. 4 pkt 11, oraz ich zwrotu,
54) opłat sankcyjnych, które zgodnie z odrębnymi przepisami podlegają
wpłacie do budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu
terytorialnego,
54a) dodatkowej opłaty wymierzanej przez Zakład Ubezpieczeń
Społecznych na podstawie przepisów o systemie ubezpieczeń
społecznych,
55) kosztów utrzymania zakładowych obiektów socjalnych, w części
pokrytej ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych,
56) strat (kosztów) powstałych w wyniku utraty dokonanych przedpłat
(zaliczek, zadatków) w związku z niewykonaniem umowy,
57) niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich (Dz. U. nr 127, poz. 1052), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g,
57a) nieopłaconych do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, z zastrzeżeniem pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, określonych w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek,
58) wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52 i 53, lub ze środków, o których mowa w art. 33 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. nr 96, poz. 873, z późn. zm.),
59) składek opłaconych przez pracodawcę z tytułu zawartych lub
odnowionych umów ubezpieczenia na rzecz pracowników, z wyjątkiem
umów dotyczących ryzyka grup 1, 3 i 5 działu I oraz grup 1 i 2
działu II wymienionych w załączniku do ustawy z dnia 22 maja 2003
r. o działalności ubezpieczeniowej (Dz. U. nr 124, poz. 1151)
jeżeli uprawnionym do otrzymania świadczenia nie jest pracodawca
i umowa ubezpieczenia w okresie pięciu lat, licząc od końca roku
kalendarzowego, w którym ją zawarto lub odnowiono, wyklucza:
a) wypłatę kwoty stanowiącej wartość odstąpienia od umowy,
b) możliwość zaciągania zobowiązań pod zastaw praw wynikających z
umowy,
c) wypłatę z tytułu dożycia wieku oznaczonego w umowie,
60) odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych spółce przez jej
udziałowca (akcjonariusza) posiadającego nie mniej niż 25% udziałów
(akcji) tej spółki albo udziałowców (akcjonariuszy) posiadających
łącznie nie mniej niż 25% udziałów (akcji) tej spółki, jeżeli wartość
zadłużenia spółki wobec udziałowców (akcjonariuszy) tej spółki
posiadających co najmniej 25% udziałów (akcji) i wobec innych podmiotów
posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale takiego udziałowca
(akcjonariusza) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału
zakładowego spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę
wartość zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te
stosuje się odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz
funduszu udziałowego takiej spółdzielni,
61) odsetek od pożyczek (kredytów) udzielonych przez spółkę innej
spółce, jeżeli w obu tych podmiotach ten sam udziałowiec (akcjonariusz)
posiada nie mniej niż po 25% udziałów (akcji), a wartość zadłużenia
spółki otrzymującej pożyczkę (kredyt) wobec udziałowców (akcjonariuszy)
tej spółki posiadających co najmniej 25% jej udziałów (akcji) i wobec
innych podmiotów posiadających co najmniej 25% udziałów w kapitale tych
udziałowców (akcjonariuszy) oraz wobec spółki udzielającej pożyczki
(kredytu) osiągnie łącznie trzykrotność wartości kapitału zakładowego
spółki - w części, w jakiej pożyczka (kredyt) przekracza tę wartość
zadłużenia, określoną na dzień zapłaty odsetek; przepisy te stosuje się
odpowiednio do spółdzielni, członków spółdzielni oraz funduszu
udziałowego takiej spółdzielni,
62) (uchylony)
63) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych:
a) nabytych nieodpłatnie, jeżeli:
- nabycie to nie stanowi przychodu z tytułu nieodpłatnego otrzymania
rzeczy lub praw, lub
- dochód z tego tytułu jest zwolniony od podatku dochodowego,
lub
- nabycie to stanowi dochód, od którego na podstawie odrębnych
przepisów zaniechano poboru podatku,
b) jeżeli przed dniem 1 stycznia 1995 r. zostały nabyte, lecz nie
zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i
prawnych,
c) oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania,
d) nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich
wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie
kapitału zakładowego spółki kapitałowej,
64) odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości
niematerialnych i prawnych wniesionych do spółki w postaci wkładu
niepieniężnego, stanowiących równowartość uzyskanych informacji
związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub
organizacyjnej (know-how),
65) (uchylony)
66) poniesionych wydatków oraz wartości przekazanych rzeczy, praw lub wykonanych usług, wynikających z czynności, które nie mogą być przedmiotem prawnie skutecznej umowy.
1a. (skreślony)
1b. Ilekroć w ustawie jest mowa o pochodnych instrumentach finansowych,
rozumie się przez to prawa majątkowe, których cena zależy bezpośrednio lub
pośrednio od ceny towarów, walut obcych, waluty polskiej, złota
dewizowego, platyny dewizowej lub papierów wartościowych, albo od
wysokości stóp procentowych lub indeksów, a w szczególności opcje i
kontrakty terminowe.
2. Za wierzytelności, o których mowa w ust. 1 pkt 25, uważa się te
wierzytelności, których nieściągalność została udokumentowana:
1) postanowieniem o nieściągalności, uznanym przez wierzyciela jako
odpowiadającym stanowi faktycznemu, wydanym przez właściwy organ
postępowania egzekucyjnego, albo
2) postanowieniem sądu o:
a) oddaleniu wniosku o ogłoszenie upadłości obejmującej likwidację
majątku, gdy majątek niewypłacalnego dłużnika nie wystarcza na
zaspokojenie kosztów postępowania, lub
b) umorzeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację majątku,
gdy zachodzi okoliczność wymieniona pod lit. a), lub
c) ukończeniu postępowania upadłościowego obejmującego likwidację
majątku, albo
3) protokołem sporządzonym przez podatnika, stwierdzającym, że
przewidywane koszty procesowe i egzekucyjne związane z dochodzeniem
wierzytelności byłyby równe albo wyższe od jej kwoty.
2a. Nieściągalność wierzytelności uznaje się za uprawdopodobnioną:
1) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26a, w szczególności jeżeli:
a) dłużnik zmarł, został wykreślony z ewidencji działalności
gospodarczej, postawiony w stan likwidacji lub została ogłoszona jego
upadłość obejmująca likwidację majątku, albo
b) zostało wszczęte postępowanie upadłościowe z możliwością zawarcia
układu w rozumieniu przepisów prawa upadłościowego i naprawczego lub
na wniosek dłużnika zostało wszczęte postępowanie ugodowe w rozumieniu
przepisów o restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków,
albo
c) wierzytelność została potwierdzona prawomocnym orzeczeniem sądu
i skierowana na drogę postępowania egzekucyjnego, albo
d) wierzytelność jest kwestionowana przez dłużnika na drodze
powództwa sądowego,
2) w przypadku określonym w ust. 1 pkt 26 lit. a) tiret pierwsze i
lit. b), jeżeli:
a) spełniony jest warunek określony w pkt 1 lit. a) albo lit. b),
lub
b) opóźnienie w spłacie kapitału kredytu (pożyczki) lub odsetek
przekracza 6 miesięcy, a ponadto:
- spełniony jest warunek określony w pkt 1 lit. d) albo
- wierzytelność została skierowana na drogę postępowania
egzekucyjnego, albo
- miejsce pobytu dłużnika jest nieznane i nie został ujawniony
jego majątek mimo podjęcia przez wierzyciela działań zmierzających
do ustalenia tego miejsca i majątku.
2b. Wierzytelności objęte rezerwami z tytułu kredytów (pożyczek) i
udzielonych przez bank gwarancji (poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek,
wymienionych w ust. 1 pkt 26, pomniejsza się, z zastrzeżeniem ust. 2c, o
wartość:
1) gwarancji lub poręczeń Skarbu Państwa, Narodowego Banku Polskiego
lub Bankowego Funduszu Gwarancyjnego,
2) gwarancji lub poręczeń banku centralnego lub rządu kraju będącego
członkiem OECD,
3) gwarancji lub poręczeń banku mającego siedzibę w kraju będącym
członkiem OECD, w przypadku gdy sytuacja ekonomiczno-finansowa tego
banku nie budzi obaw,
4) gwarancji lub poręczeń państwowej osoby prawnej, z wyłączeniem
banków i zakładów ubezpieczeń, uprawnionej na podstawie odrębnych
przepisów do ich udzielania w ramach realizacji powierzonych jej zadań
państwowych, w przypadku gdy w budżecie państwa określono źródła
sfinansowania ewentualnych zobowiązań,
5) przelewu wierzytelności z akredytywy zabezpieczającej (akredytywa
typu stand-by) otwartej lub potwierdzonej przez bank kraju będącego
członkiem OECD, w przypadku gdy sytuacja ekonomiczno-finansowa tego
banku nie budzi obaw,
6) umowy ubezpieczenia eksportowego lub gwarancji ubezpieczeniowej
Korporacji Ubezpieczeń Kredytów Eksportowych S.A., zawartej lub
udzielonej na podstawie przepisów o gwarantowanych przez Skarb Państwa
ubezpieczeniach eksportowych, dla określonej umowy kredytowej lub
zobowiązania pozabilansowego - do 100% sumy odpowiednio ubezpieczenia
lub gwarancji, jeżeli konieczność tworzenia rezerwy celowej jest
następstwem zdarzeń objętych tym ubezpieczeniem lub gwarancją,
7) gwarancji lub poręczeń Banku Gospodarstwa Krajowego udzielonych na podstawie przepisów o poręczeniach i gwarancjach udzielanych przez Skarb Państwa oraz niektóre osoby prawne,
8) gwarancji lub poręczeń jednostki samorządu terytorialnego
Rzeczypospolitej Polskiej (gmin, powiatów i województw) o dobrej
sytuacji ekonomiczno-finansowej, przy czym uwzględniana kwota
zabezpieczenia powinna wynikać z uchwały właściwego organu jednostki
samorządu terytorialnego w sprawie ustalania maksymalnej wysokości
pożyczek, gwarancji i poręczeń udzielanych przez zarząd w roku
budżetowym,
9) wpłaty określonej kwoty w złotych lub w innej walucie wymienialnej
na rachunek banku, który zobowiąże się, że zwróci tę kwotę po uzyskaniu
spłaty zadłużenia wraz z należnymi odsetkami i prowizją, do wysokości
tej kwoty, przy czym przeliczenia na złote należy dokonać według kursu
średniego ustalonego przez Narodowy Bank Polski na dzień dokonywania
klasyfikacji,
10) zastawu rejestrowego na wierzytelności z rachunku lokaty złożonej
w banku:
a) posiadającym ekspozycję kredytową lub
b) mającym siedzibę w kraju będącym członkiem OECD, w przypadku gdy
sytuacja ekonomiczno-finansowa tego banku nie budzi obaw
- wraz z oświadczeniem o blokadzie lokaty oraz pełnomocnictwem do
pobrania środków z rachunku lokaty,
11) przeniesienia na bank przez dłużnika, do czasu spłaty zadłużenia
wraz z należnymi odsetkami i prowizją, prawa własności:
a) papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa lub
Narodowy Bank Polski,
b) papierów wartościowych emitowanych przez banki centralne lub
rządy krajów będących członkiem OECD,
c) bankowych papierów wartościowych emitowanych przez inne
banki
- według ich wartości godziwej,
12) hipoteki ustanowionej na:
a) nieruchomości,
b) użytkowaniu wieczystym,
c) własnościowym spółdzielczym prawie do lokalu mieszkalnego,
d) spółdzielczym prawie do lokalu użytkowego,
e) prawie do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
f) prawie do lokalu mieszkalnego w domu budowanym przez
spółdzielnię mieszkaniową w celu przeniesienia jej własności na
członka,
13) gwarancji lub poręczeń podmiotu o dobrej sytuacji
ekonomiczno-finansowej, jeżeli łączna kwota gwarancji i poręczeń
udzielonych przez gwaranta (poręczyciela) jednemu kredytobiorcy nie
przekracza 15% aktywów netto tego gwaranta (poręczyciela),
pomniejszonych o należne, lecz niewniesione wkłady na poczet kapitałów
(funduszy) podstawowych spółek akcyjnych i spółdzielni,
14) przeniesienia na bank przez dłużnika, do czasu spłaty zadłużenia
wraz z należnymi odsetkami i prowizją, prawa własności rzeczy ruchomej,
na warunkach określonych przez strony w umowie,
15) przeniesienia na bank przez dłużnika, do czasu spłaty zadłużenia
wraz z należnymi odsetkami i prowizją, prawa własności papierów
wartościowych, niewymienionych w pkt 11, będących w obrocie giełdowym w
krajach będących członkiem OECD,
16) hipoteki morskiej na statku morskim wpisanym do rejestru
okrętowego,
17) zastawu na statku powietrznym wpisanym do rejestru państwowego
statków powietrznych,
18) zastawu rejestrowego na:
a) prawach z papierów wartościowych, o których mowa w pkt 11,
według ich wartości godziwej,
b) prawach z papierów wartościowych, o których mowa w pkt
15,
19) zastawu rejestrowego na rzeczy ruchomej,
20) przelewu wierzytelności z rachunku lokaty założonej w banku innym
niż bank posiadający należność lub udzielonego zobowiązania
pozabilansowego, wraz z oświadczeniem o blokadzie lokaty oraz
pełnomocnictwem do pobrania środków z rachunku lokaty,
21) oświadczenia patronackiego podmiotu o dobrej sytuacji
ekonomiczno-finansowej, zawierającego zobowiązanie wystawcy do podjęcia
działań wobec dłużnika, mających na celu utrzymanie terminowej obsługi
ekspozycji kredytowej banku oraz utrzymanie niebudzącej obaw sytuacji
ekonomiczno-finansowej dłużnika, pod warunkiem że:
a) treść oświadczenia zapewnia możliwość dochodzenia wobec wystawcy
roszczeń w przypadku konieczności utworzenia rezerwy celowej,
b) bank posiada opinię prawną dotyczącą skuteczności dochodzenia
ewentualnych roszczeń wobec wystawcy oświadczenia,
c) zobowiązanie ciążące na wystawcy oświadczenia jest ujęte w jego
księgach,
d) łączna kwota oświadczeń patronackich, gwarancji i poręczeń
udzielonych przez wystawcę jednemu kredytobiorcy nie przekracza 15%
aktywów netto tego wystawcy, pomniejszonych o należne, lecz
niewniesione, wkłady na poczet kapitałów (funduszy) podstawowych
spółek akcyjnych i spółdzielni.
2c. Przepisy ust. 2b stosuje się w takim zakresie, w jakim bank
pomniejszy podstawę tworzenia rezerw zaliczanych do kosztów banku, na
podstawie przepisów o rachunkowości, o wartość zabezpieczeń wymienionych w
tych przepisach.
2d. Za ekspozycje kredytowe, o których mowa w ust. 2b pkt 10 lit. a)
oraz pkt 21, rozumie się:
a) należności, z wyłączeniem odsetek, także skapitalizowanych,
b) udzielone zobowiązania pozabilansowe o charakterze finansowym i
gwarancyjnym.
3. Przepisy ust. 1 pkt 26 dotyczą rezerw na ryzyko związane z
działalnością banków, utworzonych zgodnie z przepisami o
rachunkowości.
3a. (uchylony)
3b. Przepis ust. 1 pkt 51 nie dotyczy samochodów osobowych używanych na
podstawie umowy leasingu, o której mowa w art. 17a pkt 1.
3c. Przepisów ust. 1 pkt 26 nie stosuje się w przypadku rezerw
utworzonych na pokrycie kredytów (pożyczek), gwarancji (poręczeń)
wymienionych w ust. 1 pkt 26, które zostały udzielone z naruszeniem prawa,
przy czym naruszenie to powinno być stwierdzone prawomocnym wyrokiem
sądu.
3d. Przepis art. 16 ust. 1 pkt 43 lit. c) ma zastosowanie do banków
uczestniczących w realizacji programu restrukturyzacji na podstawie
odrębnych ustaw, pod warunkiem przeznaczenia i wydatkowania równowartości
100% kwoty wierzytelności podlegającej umorzeniu na uruchomienie kredytów
(pożyczek) dla podmiotów objętych tym programem.
3e. Przepisu ust. 2a pkt 2 nie stosują banki uczestniczące w programie
restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw, w zakresie rezerw na
wierzytelności z tytułu zakwalifikowanych do straconych kredytów
(pożyczek) oraz wierzytelności z tytułu gwarancji (poręczeń) spłaty
kredytów (pożyczek) - udzielonych przez bank.
3f. W przypadku zakwalifikowania kredytów (pożyczek) oraz gwarancji
(poręczeń) spłaty kredytów i pożyczek udzielonych przez bank, z
zastrzeżeniem ust. 1 pkt 26 lit. a) tiret drugie i lit. c), do kategorii
straconych, a których nieściągalność nie została uprawdopodobniona, za
koszty uzyskania przychodów uważa się wysokość rezerwy ustalonej zgodnie z
ust. 1 pkt 26 lit. d).
4. Ilekroć w ust. 1 jest mowa o stawce za jeden kilometr przebiegu
pojazdu, rozumie się przez to stawkę określoną dla samochodów osobowych,
uwzględniającą odpowiednio pojemność silnika.
5. Przebieg pojazdu, o którym mowa w ust. 1 pkt 30 i 51, powinien być, z
wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, udokumentowany w ewidencji przebiegu
pojazdu, potwierdzonej przez podatnika na koniec każdego miesiąca.
Ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać co najmniej następujące
dane: nazwisko, imię i adres zamieszkania osoby używającej pojazdu,
numer rejestracyjny pojazdu i pojemność silnika, kolejny numer wpisu,
datę i cel wyjazdu, opis trasy (skąd - dokąd), liczbę faktycznie
przejechanych kilometrów, stawkę za jeden kilometr przebiegu, kwotę
wynikającą z przemnożenia liczby faktycznie przejechanych kilometrów i
stawki za jeden kilometr przebiegu oraz podpis podatnika (pracodawcy)
i jego dane. W razie braku tej ewidencji, wydatki z tytułu używania
samochodów nie stanowią kosztu uzyskania przychodów.
6. Wskaźnik procentowy, o którym mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, posiadanych
przez udziałowców (akcjonariuszy) udziałów (akcji) w spółce określa się na
podstawie liczby praw głosu, jakie w związku z posiadanymi udziałami
(akcjami) przysługują tym udziałowcom (akcjonariuszom).
7. Wartość, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61, funduszu udziałowego w
spółdzielni lub kapitału zakładowego spółki określa się bez uwzględnienia
tej części tego funduszu lub kapitału, jaka nie została na ten fundusz lub
kapitał faktycznie przekazana lub jaka została pokryta wierzytelnościami z
tytułu pożyczek (kredytów) oraz z tytułu odsetek od tych pożyczek
(kredytów), przysługującymi członkom wobec tej spółdzielni lub udziałowcom
(akcjonariuszom) wobec tej spółki, a także wartościami niematerialnymi lub
prawnymi, od których nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z
art. 16a-16m.
7a. (uchylony)
7b. Przez pożyczkę, o której mowa w ust. 1 pkt 60 i 61 oraz w ust. 7,
rozumie się każdą umowę, w której dający pożyczkę zobowiązuje się
przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy, a biorący
zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy; przez pożyczkę tę
rozumie się także emisję papierów wartościowych o charakterze dłużnym,
depozyt nieprawidłowy lub lokatę.
7c. Przepis ust. 1 pkt 46 lit. c) stosuje się odpowiednio w przypadku
zmiany prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku
naliczonego, o której mowa w art. 91 ust. 7 ustawy o podatku od
towarów i usług.
7d. Przepis ust. 1 pkt 57a stosuje się odpowiednio, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 40 oraz art. 15 ust. 4h, do składek na Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.
7e. Przepisu ust. 1 pkt 8 zdanie po średniku nie stosuje się przy zamianie jednostek uczestnictwa subfunduszu na jednostki uczestnictwa innego subfunduszu tego samego funduszu inwestycyjnego z wydzielonymi subfunduszami, dokonanej zgodnie z ustawą z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.
7f. Przez fundusze kapitałowe, o których mowa w ust. 1 pkt 8, rozumie się fundusze inwestycyjne oraz fundusze zagraniczne, o których mowa w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych.
8. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze
rozporządzenia, maksymalną wysokość wpłat na rzecz Polskiej Organizacji
Turystycznej, uznawaną za koszt uzyskania przychodów.
9. Przepisy ust. 1 pkt 8c i 8d stosuje się odpowiednio do podmiotów
wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.
Art. 16a. 1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c,
stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we
własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do
używania:
1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2) maszyny, urządzenia i środki transportu,
3) inne przedmioty
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane
przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego
działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy
najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami
trwałymi.
2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie
od przewidywanego okresu używania:
1) przyjęte do używania inwestycje w obcych środkach trwałych, zwane
dalej "inwestycjami w obcych środkach trwałych",
2) budynki i budowle wybudowane na cudzym gruncie,
3) składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności
lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby
związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art.
17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami tych
składników - jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów
amortyzacyjnych dokonuje korzystający
- zwane także środkami trwałymi,
4) tabor transportu morskiego w budowie, sklasyfikowany w Polskiej
Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) w grupie "statki" o symbolu 35.11,
zaliczone do branży 1051-1053 Systematycznego Wykazu Wyrobów (SWW)
Głównego Urzędu Statystycznego (Dz. U. z 1997 r. nr 42, poz. 264 i z
1999 r. nr 92, poz. 1045).
Art. 16b. 1. Amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c,
nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do
używania:
1) spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
2) spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
3) prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
4) autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
5) licencje,
6) prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. nr 119, poz. 1117, z późn. zm.),
7) wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z
wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej
(know-how)
- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane
przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego
działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie
umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy
określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i
prawnymi.
2. Amortyzacji podlegają również, z zastrzeżeniem art. 16c, niezależnie
od przewidywanego okresu używania:
1) (skreślony)
2) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w wyniku nabycia
przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze:
a) kupna,
b) przyjęcia do odpłatnego korzystania, a odpisów amortyzacyjnych,
zgodnie z przepisami rozdziału 4a, dokonuje korzystający,
c) wniesienia do spółki na podstawie przepisów o komercjalizacji i
prywatyzacji,
3) koszty prac rozwojowych zakończonych wynikiem pozytywnym, który
może być wykorzystany na potrzeby działalności gospodarczej podatnika,
jeżeli:
a) produkt lub technologia wytwarzania są ściśle ustalone, a
dotyczące ich koszty prac rozwojowych wiarygodnie określone, oraz
b) techniczna przydatność produktu lub technologii została przez
podatnika odpowiednio udokumentowana i na tej podstawie podatnik
podjął decyzję o wytwarzaniu tych produktów lub stosowaniu
technologii, oraz
c) z dokumentacji dotyczącej prac rozwojowych wynika, że koszty
prac rozwojowych zostaną pokryte spodziewanymi przychodami ze
sprzedaży tych produktów lub zastosowania technologii,
4) składniki majątku, wymienione w ust. 1, niestanowiące własności
lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby
związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy określonej w art.
17a pkt 1, zawartej z właścicielem lub współwłaścicielami albo
uprawnionymi do korzystania z tych wartości - jeżeli zgodnie z
przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych dokonuje
korzystający
- zwane także wartościami niematerialnymi i prawnymi.
Art. 16c. Amortyzacji nie podlegają:
1) grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów,
2) budynki, lokale, budowle i urządzenia zaliczane do spółdzielczych
zasobów mieszkaniowych lub służących działalności społeczno-wychowawczej
prowadzonej przez spółdzielnie mieszkaniowe,
3) dzieła sztuki i eksponaty muzealne,
4) wartość firmy, jeżeli wartość ta powstała w inny sposób niż
określony w art. 16b ust. 2 pkt 2,
5) składniki majątku, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane; w tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zawieszono albo zaprzestano tę działalność
- zwane odpowiednio środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i
prawnymi.
Art. 16d. 1. Podatnicy mogą nie dokonywać odpisów
amortyzacyjnych od składników majątku, o których mowa w art. 16a i 16b,
których wartość początkowa określona zgodnie z art. 16g nie przekracza
3.500 zł; wydatki poniesione na ich nabycie stanowią wówczas koszty
uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do używania.
2. Składniki majątku, o których mowa w art. 16a-16c, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 9 ust. 1, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 4.
Art. 16e. 1. Jeżeli podatnicy nabędą lub wytworzą we własnym
zakresie składniki majątku wymienione w art. 16a ust. 1 i art. 16b ust. 1,
o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł, i ze względu na
przewidywany przez nich okres używania równy lub krótszy niż rok nie
zaliczą ich do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
a faktyczny okres ich używania przekroczy rok, podatnicy są obowiązani, w
pierwszym miesiącu następującym po miesiącu, w którym ten rok upłynął:
1) zaliczyć te składniki do środków trwałych albo wartości
niematerialnych i prawnych, przyjmując je do ewidencji w cenie nabycia
albo koszcie wytworzenia,
2) zmniejszyć koszty uzyskania przychodów o różnicę między ceną
nabycia lub kosztem wytworzenia a kwotą odpisów amortyzacyjnych,
przypadającą na okres ich dotychczasowego używania, obliczonych dla
środków trwałych przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w
Wykazie rocznych stawek amortyzacyjnych, stanowiącym załącznik nr 1 do
ustawy, zwanym dalej "Wykazem stawek amortyzacyjnych", a dla wartości
niematerialnych i prawnych przy zastosowaniu zasad określonych w art.
16m,
3) stosować stawki amortyzacji, o których mowa w pkt 2, w całym
okresie dokonywania odpisów amortyzacyjnych,
4) wpłacić, w terminie do 20 dnia tego miesiąca, do urzędu skarbowego kwotę odsetek naliczonych od dnia zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku do dnia, w którym okres ich używania przekroczył rok, i naliczoną kwotę odsetek wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1; odsetki od różnicy, o której mowa w pkt 2, są naliczane według stawki odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych obowiązującej w dniu zaliczenia składnika majątku do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się odpowiednio w przypadku zaliczenia
wydatków na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie składników majątku
o wartości początkowej przekraczającej 3.500 zł do kosztów uzyskania
przychodów, a następnie zaliczenia tych składników do środków trwałych lub
wartości niematerialnych i prawnych przed upływem roku od dnia ich nabycia
lub wytworzenia; w tym przypadku odsetki nalicza się do dnia zaliczenia
ich do środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
3. Jeżeli różnica, o której mowa w ust. 1 pkt 2, jest wyższa od kosztów
danego miesiąca, nierozliczona nadwyżka kosztów pomniejsza koszty w
następnych miesiącach.
Art. 16f.
1. Podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość
obejmującą likwidację majątku nie prowadzą działalności gospodarczej,
dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych
oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust.
1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.
2. Podatnicy będący armatorami, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na
ogłoszoną upadłość obejmującą likwidację majątku nie prowadzą
działalności gospodarczej, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych od
zamówionego przez nich taboru transportu morskiego w budowie, o którym
mowa w art. 16a ust. 2 pkt 4.
3. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się zgodnie z art. 16h-16m, gdy
wartość początkowa środka trwałego albo wartości niematerialnej i prawnej
w dniu przyjęcia do używania jest wyższa niż 3.500 zł. W przypadku gdy
wartość początkowa jest równa lub niższa niż 3.500 zł, podatnicy, z
zastrzeżeniem art. 16d ust. 1, mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych
zgodnie z art. 16h-16m albo jednorazowo w miesiącu oddania do używania
tego środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, albo w
miesiącu następnym.
4. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych, które zostały przewłaszczone w celu
zabezpieczenia wierzytelności, w tym pożyczki lub kredytu, dokonuje
dotychczasowy właściciel, w tym pożyczkobiorca lub kredytobiorca.
Art. 16g. 1. Za wartość początkową środków trwałych oraz
wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa
się:
1) w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia,
1a) w razie częściowo odpłatnego nabycia, cenę ich nabycia powiększoną o
wartość przychodu określonego w art. 12 ust. 5a,
2) w razie wytworzenia we własnym zakresie koszt wytworzenia,
3) w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny
sposób wartość rynkową z dnia nabycia, chyba że umowa darowizny albo
umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej
wysokości,
4) w razie nabycia w postaci wkładu niepieniężnego (aportu)
wniesionego do spółki kapitałowej, a także udziału w spółdzielni -
ustaloną przez podatnika na dzień wniesienia wkładu lub udziału wartość
poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i
prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej,
5) w razie otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej, z zastrzeżeniem ust. 10b - ustaloną przez podatnika wartość poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie wyższą jednak od ich wartości rynkowej.
2. Wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną
nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie
z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych akcji lub udziałów w
zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych
wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo
wniesionego do spółki przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części,
odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo
wniesienia do spółki.
3. Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania
środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku,
ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych
i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi
przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego
podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu
cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.
4. Za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do
wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i
wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z
pochodnymi, i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych
środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się: kosztów ogólnych
zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów
operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i
prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania
środka trwałego do używania.
5. Cenę nabycia, o której mowa w ust. 3, oraz koszt wytworzenia, o
którym mowa w ust. 4, koryguje się o różnice kursowe, naliczone do dnia
przekazania do używania środka trwałego lub wartości niematerialnej i
prawnej.
6. Wartość początkową składników majątku nabytych w sposób określony w ust. 1 pkt 3-5, wymagających montażu, powiększa się o wydatki poniesione na ich montaż.
7. Wartość początkową inwestycji w obcych środkach trwałych oraz
budynków i budowli wybudowanych na obcym gruncie ustala się stosując
odpowiednio ust. 3-5.
8. W razie gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika,
wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego
wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika
majątku. Art. 5 ust. 1 stosuje się odpowiednio.
9. W razie przekształcenia formy prawnej, a także połączenia albo
podziału podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie
odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej
określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i
prawnych, o której mowa w art. 9 ust. 1, podmiotu przekształconego,
połączonego albo podzielonego.
10. W razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:
1) suma ich wartości rynkowej - w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2,
2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi - w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.
10a. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego. Jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego nie były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podmiot wnoszący wkład niepieniężny, stosuje się odpowiednio ust. 10.
10b. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio.
11. W razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w
drodze spadku lub darowizny, łączna wartość początkowa nabytych
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi sumę
ich wartości rynkowej, nie wyższą jednak od różnicy pomiędzy wartością
przychodów, o której mowa w art. 12 ust. 5, uwzględnionych w podstawie
opodatkowania podatkiem dochodowym w roku podatkowym, w którym nabyto
to przedsiębiorstwo lub jego zorganizowaną część, a wartością
składników zwiększających aktywa spadkobiercy lub obdarowanego, niebędących
środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi.
12. Przy ustalaniu wartości początkowej poszczególnych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z ust. 1 pkt 3-5 oraz ust. 2, 10 i 11 stosuje się odpowiednio art. 14.
13. Jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy,
rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową
tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1 i 3-11, powiększa się o sumę
wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części
składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza
3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków
poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub
modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te
powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia
środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania,
zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą
ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.
14. Wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich
praw majątkowych, stanowi cena nabycia tych praw; jeżeli wynagrodzenie
(opłaty) wynikające z umowy licencyjnej albo z umowy o przeniesienie
innych praw majątkowych jest uzależnione od wysokości przychodów z
licencji lub praw uzyskanych przez licencjobiorcę albo nabywcę, przy
ustalaniu wartości początkowej praw majątkowych, w tym licencji, nie
uwzględnia się tej części wynagrodzenia.
15. (skreślony)
16. W razie trwałego odłączenia od danego środka trwałego części
składowej lub peryferyjnej wartość początkową tego środka zmniejsza się,
od następnego miesiąca po odłączeniu, o różnicę między ceną nabycia
(kosztem wytworzenia) odłączonej części a przypadającą na nią, w okresie
połączenia, sumą odpisów amortyzacyjnych obliczoną przy zastosowaniu
metody amortyzacji i stawki amortyzacyjnej stosowanej przy obliczaniu
odpisów amortyzacyjnych tego środka trwałego.
17. Jeżeli odłączona część zostanie następnie przyłączona do innego
środka trwałego, w miesiącu połączenia zwiększa się wartość początkową
tego innego środka o różnicę, o której mowa w ust. 16.
18. Przepis ust. 9 ma zastosowanie, jeżeli z odrębnych przepisów
wynika, że podmiot powstały z przekształcenia, podziału albo połączenia
lub podmiot istniejący, do którego przeniesiono w wyniku wydzielenia część
majątku podmiotu dzielonego, wstępuje we wszelkie prawa i obowiązki
podmiotu przekształconego, połączonego albo podzielonego.
19. Przepisu ust. 9 nie stosuje się do podziału podmiotów, jeżeli
majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie
także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi
zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takim przypadku dla wyceny
przejmowanego majątku przepisy ust. 1 pkt 4 lub ust. 10 stosuje się
odpowiednio.
20. W razie zmiany formy opodatkowania z podatku tonażowego na podatek dochodowy podatnicy w ewidencji, o której mowa w art. 9, uwzględniają odpisy amortyzacyjne przypadające za okres opodatkowania w formie podatku tonażowego.
Art. 16h. 1. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się:
1) od wartości początkowej środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 16k, począwszy od
pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub
wartość wprowadzono do ewidencji, z zastrzeżeniem art. 16e, do końca
tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych
z ich wartością początkową lub w którym postawiono je w stan likwidacji,
zbyto lub stwierdzono ich niedobór; suma odpisów amortyzacyjnych
obejmuje również odpisy, których zgodnie z art. 16 ust. 1 nie uważa się
za koszty uzyskania przychodów,
2) od zamówionego przez armatora taboru transportu morskiego w
budowie, o którym mowa w art. 16a ust. 2 pkt 4, począwszy od pierwszego
miesiąca następującego po miesiącu, w którym armator poniósł wydatki (w
tym dokonał wpłat zaliczek) na budowę taboru w wysokości co najmniej 10%
wartości kontraktowej odrębnie dla każdego obiektu tego taboru; wartość
kontraktową, o której mowa w niniejszym punkcie, ustala się na dzień
zawarcia umowy na budowę danego obiektu,
3) od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości
niematerialnych i prawnych w okresie ich wykorzystywania; w tym
przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie
rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie
albo przez 12 miesięcy w roku,
4) od ujawnionych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych nieobjętych dotychczas ewidencją, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym te środki lub wartości zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
2. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l i 16ł, dokonują wyboru jednej z
metod amortyzacji określonych w art. 16i-16k dla poszczególnych środków
trwałych przed rozpoczęciem ich amortyzacji; wybraną metodę stosuje się do
pełnego zamortyzowania danego środka trwałego.
3. Podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9, powstałe z
przekształcenia, podziału, z zastrzeżeniem ust. 5, albo połączenia
podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu
na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem
dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji
przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z
uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7.
3a. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład.
3b. W przypadku otrzymania w związku z likwidacją osoby prawnej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które uprzednio zostały wniesione do tej osoby prawnej jako wkład niepieniężny w postaci przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio.
4. Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w równych ratach co
miesiąc albo w równych ratach co kwartał, albo jednorazowo na koniec roku
podatkowego, z uwzględnieniem art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych od
środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonanych w
pierwszym roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do
ewidencji, nie może przekroczyć wartości tych odpisów przypadających za
okres od wprowadzenia ich do ewidencji do końca tego roku podatkowego.
5. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do podziału podmiotów, jeżeli
majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie
także majątek pozostający w podmiocie dzielonym, nie stanowi
zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W takim przypadku odpisów
amortyzacyjnych od przejmowanych składników majątkowych dokonuje się na
zasadach określonych w art. 16i-16m.
Art. 16i. 1. Odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z
zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek
amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o
których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
2. Podatnicy mogą podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych stawki
podwyższać:
1) dla budynków i budowli używanych w warunkach:
a) pogorszonych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż
1,2,
b) złych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż
1,4,
2) dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego
taboru pływającego, używanych bardziej intensywnie w stosunku do
warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności
technicznej, przy zastosowaniu w tym okresie współczynników nie wyższych
niż 1,4,
3) dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4-6 i 8 Klasyfikacji
Środków Trwałych (KŚT), wydanej na podstawie odrębnych przepisów, zwanej
dalej "Klasyfikacją", poddanych szybkiemu postępowi technicznemu, przy
zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 2,0.
3. W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających
podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają
podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym
zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany.
4. Podatnicy mogą podwyższać stawki dla środków trwałych wymienionych w
ust. 2 pkt 3 bądź rezygnować z ich stosowania począwszy od miesiąca
następującego po miesiącu, w którym środki te zostały wprowadzone do
ewidencji, albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku
podatkowego.
5. Podatnicy mogą obniżać podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych
stawki dla poszczególnych środków trwałych. Zmiany stawki dokonuje się
począwszy od miesiąca, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji
albo od pierwszego miesiąca każdego następnego roku podatkowego.
6. W przypadku podwyższenia stawek amortyzacyjnych podanych w Wykazie
stawek amortyzacyjnych przy zastosowaniu współczynników określonych w ust.
2, należy dla poszczególnych środków trwałych stosować jeden wybrany
współczynnik, przez który mnoży się stawkę amortyzacyjną właściwą dla
danego środka trwałego, przyjętą z Wykazu stawek amortyzacyjnych.
7. Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli,
określenia szczególnej sprawności technicznej maszyn, urządzeń i środków
transportu oraz maszyn i urządzeń poddanych szybkiemu postępowi
technicznemu, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do
Wykazu stawek amortyzacyjnych.
Art. 16j. 1. Podatnicy, z zastrzeżeniem art. 16l, mogą
indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla używanych lub ulepszonych
środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego
podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż:
1) dla środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji:
a) 24 miesiące - gdy ich wartość początkowa nie przekracza 25.000 zł,
b) 36 miesięcy - gdy ich wartość początkowa jest wyższa od 25.000 zł
i nie przekracza 50.000 zł,
c) 60 miesięcy - w pozostałych przypadkach,
2) dla środków transportu, w tym samochodów osobowych - 30 miesięcy,
3) dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w pkt 4 - 10 lat, z wyjątkiem:
a) trwale związanych z gruntem budynków handlowo-usługowych wymienionych w rodzaju 103 Klasyfikacji i innych budynków niemieszkalnych wymienionych w rodzaju 109 Klasyfikacji trwale związanych z gruntem,
b) kiosków towarowych o kubaturze poniżej 500 m3, domków kempingowych i budynków zastępczych
- dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż 3 lata,
4) dla budynków (lokali) niemieszkalnych, dla których stawka amortyzacyjna z Wykazu stawek amortyzacyjnych wynosi 2,5% - 40 lat pomniejszone o pełną liczbę lat, które upłynęły od dnia ich oddania po raz pierwszy do używania do dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych prowadzonej przez podatnika, z tym że okres amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat.
2. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, uznaje się za:
1) używane, jeżeli podatnik udowodni, że przed ich nabyciem były
wykorzystywane co najmniej przez okres 6 miesięcy, lub
2) ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki
poniesione przez podatnika na ich ulepszenie stanowiły co najmniej 20%
wartości początkowej.
3. Środki trwałe, o których mowa w ust. 1 pkt 3, uznaje się za:
1) używane, jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były
wykorzystywane co najmniej przez okres 60 miesięcy, lub
2) ulepszone, jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki
poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30%
wartości początkowej.
4. Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla
przyjętych do używania inwestycji w obcych środkach trwałych, z tym że
dla:
1) inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach okres
amortyzacji nie może być krótszy niż 10 lat,
2) inwestycji w obcych środkach trwałych innych niż wymienione w pkt
1 okres amortyzacji ustala się według zasad określonych w ust. 1 pkt 1 i
2.
5. (skreślony)
Art. 16k. 1. Odpisów amortyzacyjnych można dokonywać od wartości początkowej maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 3-6 i 8 Klasyfikacji oraz środków transportu, z wyłączeniem samochodów osobowych, w pierwszym podatkowym roku ich używania przy zastosowaniu stawek podanych w Wykazie stawek amortyzacyjnych podwyższonych, z zastrzeżeniem ust. 2, o współczynnik nie wyższy niż 2,0, a w następnych latach podatkowych od ich wartości początkowej pomniejszonej o dotychczasowe odpisy amortyzacyjne, ustalonej na początek kolejnych lat ich używania.
Począwszy od roku podatkowego, w którym tak
określona roczna kwota amortyzacji miałaby być niższa od rocznej kwoty
amortyzacji obliczonej przy zastosowaniu metody określonej w art. 16i ust.
1, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art.
16i.
2. W przypadku używania środków trwałych, określonych w ust. 1, w
zakładzie położonym na terenie gminy o szczególnym zagrożeniu wysokim
bezrobociem strukturalnym albo w gminie zagrożonej recesją i degradacją
społeczną, których wykaz na podstawie odrębnych przepisów ustala Rada
Ministrów, stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych można podwyższyć
przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 3,0, dokonując
obliczenia odpisów amortyzacyjnych zgodnie z zasadą określoną w ust. 1.
3. Jeżeli w trakcie roku podatkowego gmina zostanie wyłączona z wykazu,
o którym mowa w ust. 2, podatnik może stosować do końca tego roku
podwyższone stawki amortyzacyjne.
4 - 6. (uchylone)
7. Podatnicy w roku podatkowym, w którym rozpoczęli działalność, z zastrzeżeniem ust. 11, oraz mali podatnicy, mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych zaliczonych do grupy 3-8 Klasyfikacji, z wyłączeniem samochodów osobowych, w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym równowartości kwoty 50.000 euro łącznej wartości tych odpisów amortyzacyjnych.
Uwaga od redakcji:
Zgodnie z art. 5 ustawy z dnia 5.03.2009 r.
o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych
(Dz. U. z 2009 r. nr 69, poz. 587), w latach podatkowych rozpoczynających się w 2009 r. i 2010 r. kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, wynosi 100.000 euro w każdym z tych lat podatkowych.
Patrz art. 5 i 6 ww. ustawy.
8. Podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 7, nie wcześniej niż w miesiącu, w którym środki trwałe zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, lub stosować zasady określone w art. 16h ust. 4. Od następnego roku podatkowego podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych zgodnie z ust. 1 lub art. 16i; suma odpisów amortyzacyjnych, w tym dokonanych w pierwszym roku podatkowym oraz niezaliczonych do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z art. 16 ust. 1, nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.
9. Przy określaniu limitu, o którym mowa w ust. 7, nie uwzględnia się odpisów amortyzacyjnych od nieprzekraczającej 3.500 zł wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16f ust. 3.
10. Pomoc, o której mowa w ust. 7, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.
11. Przepisy ust. 7 nie mają zastosowania do podatników rozpoczynających działalność, którzy zostali utworzeni:
1) w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału podatników albo
2) w wyniku przekształcenia spółki lub spółek niemających osobowości prawnej, albo
3) przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000 euro; wartość tych składników oblicza się stosując odpowiednio art. 14.
12. Przeliczenia na złote kwot, o których mowa w ust. 7 i ust. 11 pkt 3, dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym wystąpiły zdarzenia, o których mowa w tych przepisach, w zaokrągleniu do 1.000 zł.
13. W przypadku spółki niemającej osobowości prawnej kwota limitu odpisów amortyzacyjnych, o której mowa w ust. 7, dotyczy spółki.
Art. 16l. 1. Odpisów amortyzacyjnych od taboru transportu
morskiego w budowie, wymienionego w art. 16a ust. 2 pkt 4, dokonuje się w
ratach co miesiąc przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych dla
taboru pływającego w Wykazie stawek amortyzacyjnych.
2. Podstawę obliczenia odpisów amortyzacyjnych od obiektów taboru
wymienionych w ust. 1 stanowi część wartości kontraktowej, o której mowa w
art. 16h ust. 1 pkt 2, powiększona o kolejne wydatki (zaliczki), ponoszone
na budowę danego obiektu; wydatki te zwiększają sukcesywnie podstawę
dokonywania odpisów amortyzacyjnych w miesiącu następującym po miesiącu
ich poniesienia.
3. Odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 1, dokonuje się do
końca miesiąca, w którym dany obiekt taboru został przyjęty do używania;
jeżeli nie dojdzie do zawarcia umowy przenoszącej na armatora własność
zamawianego taboru, armator jest obowiązany zmniejszyć koszty uzyskania
przychodów o dokonane odpisy amortyzacyjne, obliczone zgodnie z ust. 1 i
2, w miesiącu, w którym odstąpiono od umowy.
4. Odpisów amortyzacyjnych od przyjętego do używania taboru morskiego
dokonuje się zgodnie z art. 16i. Suma odpisów amortyzacyjnych dokonanych
zgodnie z art. 16i i odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w ust. 2, nie
może przekroczyć wartości początkowej danego obiektu taboru transportu
morskiego.
Art. 16ł. 1. Od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych
do odpłatnego korzystania, zgodnie z umowami zawartymi na podstawie
przepisów o komercjalizacji i prywatyzacji, jeżeli z tych umów wynika
prawo zakupu tych środków albo wartości przez korzystającego za cenę
ustaloną w umowach, podatnicy dokonują odpisów amortyzacyjnych na
zasadach określonych w art. 16h ust. 1. Stawki amortyzacyjne, z uwzględnieniem art. 16i i 16m, ustala
się w proporcji do okresu wynikającego z umowy, z wyjątkiem środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych o krótszym okresie
amortyzacji niż okres trwania umowy.
2. W razie nabycia środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych otrzymanych do odpłatnego korzystania na podstawie umów, o
których mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na jaki została zawarta
umowa, podatnicy dokonują dalszych odpisów amortyzacyjnych od tych środków
i wartości, kontynuując stosowanie zasad i stawek, określonych w ust.
1.
3. W razie przedłużenia okresu obowiązywania umowy zawartej na
podstawie przepisów, o których mowa w ust. 1, stawki odpisów
amortyzacyjnych ulegają obniżeniu proporcjonalnie do okresu przedłużenia
okresu obowiązywania umowy, z wyjątkiem środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych o okresie amortyzacji krótszym niż okres
obowiązywania umowy; zasada ta ma zastosowanie wyłącznie do stawek odpisów
amortyzacyjnych, dokonywanych od następnego miesiąca po miesiącu, w którym
zmieniono umowę.
4. Od środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
przekazanych do używania na podstawie innych umów niż wymienione w ust. 1,
odpisów amortyzacyjnych od tych składników dokonują odpowiednio
finansujący lub korzystający na zasadach określonych w art. 16h-16k i art.
16m, z uwzględnieniem przepisów rozdziału 4a.
5. Jeżeli umowy inne niż wymienione w ust. 1, dotyczą środków trwałych
zaliczonych do grupy 3-6 Klasyfikacji i zostały zawarte na okres co
najmniej 60 miesięcy oraz zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów
amortyzacyjnych dokonuje korzystający, podatnik może stosować zasady
określone w ust. 1-3.
6. Jeżeli zgodnie z przepisami rozdziału 4a odpisów amortyzacyjnych
dokonuje korzystający, a nastąpi zmiana, wygaśnięcie lub rozwiązanie umów,
o których mowa w ust. 4 lub 5, i w związku z tym nie zostanie przeniesiona
na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych, właściciel przejmując te składniki majątku określa ich wartość
początkową, zgodnie z art. 16g, przed zawarciem pierwszej umowy leasingu,
pomniejszoną o spłatę wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt
7, oraz o sumę dokonanych przez siebie odpisów amortyzacyjnych, o których
mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1.
Art. 16m. 1. Z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 16ł ust. 1-3,
okres dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i
prawnych nie może być krótszy niż:
1) od licencji (sublicencji) na programy komputerowe oraz od praw
autorskich - 24 miesiące,
2) od licencji na wyświetlanie filmów oraz na emisję programów
radiowych i telewizyjnych - 24 miesiące,
3) od poniesionych kosztów zakończonych prac rozwojowych - 12 miesięcy,
4) od pozostałych wartości niematerialnych i prawnych - 60 miesięcy.
2. Jeżeli wynikający z umowy okres używania praw majątkowych, o których
mowa w ust. 1 pkt 2, jest krótszy od okresu ustalonego w tym przepisie,
podatnicy mogą dokonywać odpisów amortyzacyjnych w okresie wynikającym z
umowy.
3. Podatnicy ustalają stawki amortyzacyjne dla poszczególnych wartości
niematerialnych i prawnych na cały okres amortyzacji przed rozpoczęciem
dokonywania odpisów amortyzacyjnych.
4. Odpisów amortyzacyjnych od własnościowego spółdzielczego prawa do
lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz prawa
do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej dokonuje się przy
zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5%.
Rozdział 4
Zwolnienia przedmiotowe
Art. 17. 1. Wolne od podatku są:
1) dochody z tytułu sprzedaży całości lub części nieruchomości
wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego; zwolnienie nie dotyczy dochodu
uzyskanego ze sprzedaży, jeżeli sprzedaż ta następuje przed upływem
pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło
nabycie całości lub części zbywanej nieruchomości,
2) (uchylony)
3) dochody osiągane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
podatników określonych w art. 3 ust. 1, jeżeli umowa międzynarodowa,
której Rzeczpospolita Polska jest stroną, tak stanowi,
4) dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem
statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w
tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie
kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw
społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz
zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy
społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu
religijnego - w części przeznaczonej na te cele,
4a) dochody kościelnych osób prawnych:
a) z niegospodarczej działalności statutowej; w tym zakresie
kościelne osoby prawne nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji
wymaganej przez przepisy Ordynacji podatkowej,
b) z pozostałej działalności - w części przeznaczonej na cele:
kultu religijnego, oświatowo-wychowawcze, naukowe, kulturalne,
charytatywno-opiekuńcze oraz na konserwację zabytków, prowadzenie
punktów katechetycznych, inwestycje sakralne w zakresie: budowy,
rozbudowy i odbudowy kościołów oraz kaplic, adaptację innych budynków
na cele sakralne, a także innych inwestycji przeznaczonych na punkty
katechetyczne i zakłady charytatywno-opiekuńcze,
c) (skreślony)
4b) dochody spółek, których jedynymi udziałowcami (akcjonariuszami)
są kościelne osoby prawne - w części przeznaczonej na cele wymienione w
pkt 4a lit. b),
4c) (skreślony)
4d) dochody jednostek organizacyjnych Ochotniczej Straży Pożarnej -
w części przeznaczonej na cele statutowe; w tym zakresie jednostki
te nie mają obowiązku prowadzenia dokumentacji wymaganej przez
przepisy Ordynacji podatkowej,
4e) dochody podatników z działalności pozarolniczej, w tym z działów
specjalnych produkcji rolnej - w części przeznaczonej na działalność
rolniczą, o której mowa w art. 2 ust. 2, jeżeli w roku poprzedzającym
rok podatkowy, a w razie rozpoczęcia działalności - w pierwszym
podatkowym roku tej działalności udział przychodów z działalności
rolniczej, ustalonych zgodnie z art. 12-14, powiększonych o wartość
zużytych do przetwórstwa rolnego i spożywczego surowców i materiałów
pochodzących z własnej produkcji roślinnej i zwierzęcej, stanowił co
najmniej 60% przychodów osiągniętych ze wszystkich rodzajów
działalności,
4f) (uchylony)
4g) dochody związków jednostek samorządu terytorialnego - w części
przeznaczonej dla tych jednostek,
4h) - 4j) (uchylone)
4k) dochody banku prowadzącego kasę mieszkaniową, stanowiące równowartość dochodu uzyskanego przez tę kasę z tytułów określonych w odrębnych przepisach - w części przeznaczonej wyłącznie na realizację wymienionych w tych przepisach celów kasy mieszkaniowej,
4l) (skreślony)
4ł) - 4o) (uchylone)
4p) dochody Narodowego Funduszu Zdrowia w części przeznaczonej na
cele statutowe,
4r) (uchylony)
4s) (uchylony)
4t) (uchylony)
4u) dochody Funduszu Składkowego Ubezpieczenia Społecznego Rolników,
o którym mowa w przepisach o ubezpieczeniu społecznym rolników - w
części przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem działalności
gospodarczej,
4w) (uchylony)
4x) - 4z) (uchylone)
5) dochody spółek, których udziałowcami (akcjonariuszami) są
wyłącznie organizacje działające na podstawie ustawy - Prawo o
stowarzyszeniach, a których celem statutowym jest działalność wymieniona
w pkt 4 - w części przeznaczonej na te cele oraz przekazanej na rzecz
tych organizacji,
5a) dochody klubów sportowych, o których mowa w ustawie z dnia 18 stycznia 1996 r. o kulturze fizycznej (Dz. U. z 2001 r. nr 81, poz. 889, z późn. zm.), przeznaczone i wydatkowane w roku podatkowym lub w roku po nim następującym na szkolenie i współzawodnictwo sportowe dzieci i młodzieży w kategoriach wiekowych młodzików, juniorów młodszych, juniorów i młodzieżowców do 23 roku życia, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów,
6) (uchylony)
6a) - 6b) (uchylone)
6c) dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w
przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - w
części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem
działalności gospodarczej,
7) - 8) (uchylone)
9) (skreślony)
10) (skreślony)
11) (uchylony)
12) (skreślony)
13) (uchylony)
14) (uchylony)
14a) dotacje z budżetu państwa otrzymane na dofinansowanie
przedsięwzięć realizowanych w ramach Specjalnego Przedakcesyjnego
Programu na Rzecz Rolnictwa i Rozwoju Obszarów Wiejskich (SAPARD),
14b) (uchylony)
15) dochody z działalności pozarolniczej i z działów specjalnych
produkcji rolnej przeznaczone na wynagrodzenia za pracę członków
rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących
się produkcją rolną, a także ich domowników - jeżeli wynagrodzenia te są
związane z wymienioną działalnością,
16) dochody z tytułu prowadzenia loterii fantowych i gry bingo
fantowe na podstawie zezwolenia wydanego na mocy odrębnych
przepisów,
17) dochody osób prawnych niemających siedziby lub zarządu w
Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskane z tytułu działalności prowadzonej na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i finansowanej z funduszy
pochodzących z międzypaństwowych instytucji finansowych oraz ze środków
przyznanych przez państwa obce na podstawie umów zawartych przez Radę
Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej lub ministra za zgodą Rady Ministrów
z tymi instytucjami i państwami,
18) na zasadach wzajemności, dochody uzyskiwane z działalności
gospodarczej prowadzonej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
ośrodki kulturalne państw obcych,
19) dochody w wysokości nominalnej wartości obligacji skarbowych lub
środków pieniężnych otrzymanych na podstawie przepisów o
restrukturyzacji finansowej przedsiębiorstw i banków dla zwiększenia
funduszy własnych i rezerw,
20) dochody narodowych funduszy inwestycyjnych, utworzonych na
podstawie ustawy z dnia 30 kwietnia 1993 r. o narodowych funduszach
inwestycyjnych i ich prywatyzacji (Dz. U. nr 44, poz. 202, z 1994 r. nr
84, poz. 385 oraz z 1997 r. nr 30, poz. 164, nr 47, poz. 298 i nr 107,
poz. 691), pochodzące z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału
w zyskach osób prawnych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej, jak również z tytułu sprzedaży udziałów lub akcji spółek
mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
21) dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia, z
zastrzeżeniem pkt 14 i 14a, otrzymane na pokrycie kosztów albo jako
zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we
własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art.
16a-16m,
22) dochody z działalności Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego,
Rzecznika Ubezpieczonych oraz Polskiego Biura Ubezpieczeń
Komunikacyjnych,
23) dochody uzyskane przez podatników od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych, pochodzące ze środków bezzwrotnej pomocy, w tym także ze środków z programów ramowych badań, rozwoju technicznego i prezentacji Unii Europejskiej i z programów NATO, przyznanych na podstawie jednostronnej deklaracji lub umów zawartych z tymi państwami, organizacjami lub instytucjami przez Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej, właściwego ministra, agencje rządowe lub agencje wykonawcze; w tym również w przypadkach gdy przekazanie tych środków jest dokonywane za pośrednictwem podmiotu upoważnionego do rozdzielania środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej na rzecz podmiotów, którym służyć ma ta pomoc,
24) odsetki od dochodów lub środków, o których mowa w pkt 23,
lokowanych na bankowych rachunkach terminowych,
25) (uchylony)
26) dochody podmiotów zarządzających portami lub przystaniami
morskimi w części przeznaczonej na budowę, rozbudowę i modernizację
infrastruktury portowej oraz na realizację zadań określonych w art. 7
ust. 1 pkt 2 i 4 ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o portach i
przystaniach morskich (Dz. U. z 1997 r. nr 9, poz. 44 i nr 121, poz. 770
oraz z 1999 r. nr 62, poz. 685),
27) (uchylony)
28) (uchylony)
29) (uchylony)
30) dochody Funduszu Gwarancyjnego, o którym mowa w ustawie
wymienionej w art. 15 ust. 1e pkt 4,
31) (skreślony)
32) (skreślony)
33) (uchylony)
34) dochody, z zastrzeżeniem ust. 4-6, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie
specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r.
o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. nr 123, poz. 600, z 1996 r. nr 106, poz. 496,
z 1997 r. nr 121, poz. 770, z 1998 r. nr 106, poz. 668, z 2000 r.
nr 117, poz. 1228, z 2002 r. nr 113, poz. 984 i nr 240, poz. 2055 oraz
z 2003 r. nr 188, poz. 1840), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia
nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do
uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami,
35) (uchylony)
36) dopłaty bezpośrednie stosowane w ramach Wspólnej Polityki
Rolnej Unii Europejskiej, otrzymane na podstawie odrębnych
przepisów,
37) dochody Banku Gospodarstwa Krajowego w związku z prowadzeniem funduszy utworzonych, powierzonych lub przekazanych temu bankowi na podstawie odrębnych ustaw, stanowiące równowartość dochodów uzyskanych przez te fundusze z tytułów określonych w przepisach regulujących ich tworzenie i funkcjonowanie - w części przeznaczonej wyłącznie na realizację celów wymienionych w tych przepisach,
38) (uchylony)
39) dochody związków zawodowych, społeczno-zawodowych organizacji rolników, izb rolniczych, izb gospodarczych, organizacji samorządu gospodarczego rzemiosła, spółdzielczych związków rewizyjnych, organizacji pracodawców i partii politycznych, działających na podstawie odrębnych ustaw - w części przeznaczonej na cele statutowe, z wyłączeniem działalności gospodarczej,
40) składki członkowskie członków organizacji politycznych,
społecznych i zawodowych - w części nieprzeznaczonej na
działalność gospodarczą,
41) dotacje celowe z budżetu państwa, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz inne środki pochodzące
ze źródeł zagranicznych, niepodlegające zwrotowi, otrzymane przez Krajowy Fundusz Kapitałowy,
42) wkład własny, o którym mowa w art. 2 pkt 5 ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym, otrzymany przez partnera prywatnego lub spółkę, o której mowa w art. 14 ust. 1 tej ustawy, i przeznaczony na cele określone w umowie o partnerstwie publiczno-prywatnym, z zastrzeżeniem ust. 7,
43) dochody spółdzielni socjalnej wydatkowane w roku podatkowym na cele, o których mowa w art. 2 ust. 2
ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych (Dz. U. nr 94, poz. 651), na zasadach określonych
w tej ustawie, w części niezaliczonej do kosztów uzyskania przychodów,
44) dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyłączeniem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi,
45) dochody z tytułu prowadzenia szkoły w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - w części przeznaczonej na cele szkoły, z zastrzeżeniem ust. 8,
46) dochody spółek wodnych i ich związków, przeznaczone na cele statutowe,
47) dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach,
48) kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach,
49) dochody grupy producentów rolnych wpisanej do rejestru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. nr 88, poz. 983, z późn. zm.), pochodzące ze sprzedaży produktów lub grup produktów, dla których grupa została utworzona, wyprodukowanych w gospodarstwach jej członków - w części wydatkowanej na rzecz członków tej grupy w roku podatkowym lub roku po nim następującym, z zastrzeżeniem ust. 9 i 10,
50) odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i oferowanych na rynkach zagranicznych oraz dochody z odpłatnego zbycia tych obligacji uzyskane przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2,
51) dochody Banku Gospodarstwa Krajowego:
a) osiągnięte w związku z realizacją programów rządowych, w tym dochody ze zbycia udziałów, akcji lub innych papierów wartościowych przekazanych Bankowi Gospodarstwa Krajowego w celu finansowania tych programów,
b) ze zbycia udziałów lub akcji przekazanych nieodpłatnie Bankowi Gospodarstwa Krajowego przez ministra właściwego do spraw Skarbu Państwa przed dniem likwidacji Krajowego Funduszu Poręczeń Kredytowych
- w części przeznaczonej wyłącznie na realizację programów rządowych,
52) płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców,
53) środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
1a. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników
przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym
przepisie, nie dotyczy:
1) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na wytwarzaniu
wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego, tytoniowego,
spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także pozostałych wyrobów
alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5% oraz wyrobów z metali
szlachetnych albo z udziałem tych metali lub dochodów uzyskanych z
handlu tymi wyrobami; zwolnieniem objęte są jednak dochody jednostek
naukowych i badawczo-rozwojowych, w rozumieniu odrębnych przepisów,
uzyskane z działalności polegającej na wytwarzaniu wyrobów przemysłu
elektronicznego,
1a) dochodów uzyskanych z działalności polegającej na oddaniu środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych do odpłatnego używania
na warunkach określonych w art. 17a-17k,
2) dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na
inne cele niż wymienione w tych przepisach.
1b. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników
przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym
przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i - bez
względu na termin - wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym
także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków
niestanowiących kosztu uzyskania przychodów.
1c. Przepis ust. 1 pkt 4 nie ma zastosowania w:
1) przedsiębiorstwach państwowych, spółdzielniach i spółkach,
2) przedsiębiorstwach komunalnych mających osobowość prawną, dla
których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu
terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie
odrębnych przepisów,
3) samorządowych zakładach budżetowych oraz jednostkach organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, będących podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.
1d. Przy ustalaniu udziału, o którym mowa w ust. 1 pkt 4e, w kwocie
przychodów osiągniętych ze wszystkich rodzajów działalności nie uwzględnia
się przychodów uzyskanych:
1) w związku z regulowaniem zobowiązań wobec Agencji Nieruchomości
Rolnych wierzytelnościami nabytymi od wierzycieli tej Agencji,
2) ze sprzedaży produktów produkcji rolniczej nabytych przez
spółdzielnie zajmujące się produkcją rolną od członków tych spółdzielni
- w części odpowiadającej cenie nabycia tych produktów.
1e. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników
przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym
przepisie stosuje się również w przypadku lokowania dochodów poprzez
nabycie:
1) wyemitowanych po dniu 1 stycznia 1989 r. obligacji Skarbu
Państwa lub bonów skarbowych oraz obligacji wyemitowanych przez
jednostki samorządu terytorialnego po dniu 1 stycznia 1997 r.,
2) papierów wartościowych lub niebędących papierami wartościowymi instrumentów finansowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. nr 183, poz. 1538, z 2006 r. nr 104, poz. 708 i nr 157, poz. 1119 oraz z 2009 r. nr 165 , poz. 1316), o ile nabycie takie nastąpiło w ramach zarządzania portfelem, o którym mowa w art. 75 tej ustawy, również w przypadku gdy zarządzanie portfelem odbywa się na podstawie umowy z towarzystwem funduszy inwestycyjnych, które wykonuje tę działalność na podstawie art. 45 ust. 2 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, pod warunkiem zdeponowania tych papierów wartościowych lub instrumentów finansowych na odrębnym rachunku prowadzonym przez uprawniony podmiot w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi,
3) jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych działających na
podstawie ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych
(Dz. U. nr 146, poz. 1546).
1f. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1e, ma zastosowanie, jeżeli
dochód jest przeznaczany i wydatkowany, bez względu na termin, na cele
określone w ust. 1.
2 - 3. (uchylone)
4. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 34, przysługuje podatnikowi
wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej
prowadzonej na terenie strefy.
5. W razie cofnięcia zezwolenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 34,
podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku za
cały okres korzystania ze zwolnienia podatkowego.
6. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 5, podatnik jest obowiązany do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dochodu, w odniesieniu do którego utracił prawo do zwolnienia, a w razie poniesienia straty do jej zmniejszenia o tę kwotę - w rozliczeniu zaliczki za wybrany okres wpłaty zaliczek, o którym mowa w art. 25, w którym utracił to prawo, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim okresie wpłaty zaliczek danego roku podatkowego - w zeznaniu rocznym.
7. Zwolnieniu, o którym mowa w ust. 1 pkt 42, nie podlegają środki stanowiące zwrot wydatków poniesionych na realizację zadania publicznego lub przedsięwzięcia będącego przedmiotem umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym przez partnera prywatnego lub za jego pośrednictwem oraz środki przeznaczone na nabycie udziałów lub akcji w spółce handlowej.
8. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 45, ma zastosowanie, jeżeli dochody przeznaczone na cele szkoły zostaną wydatkowane na:
1) zakup stanowiących środki trwałe pomocy dydaktycznych lub innych urządzeń niezbędnych do prowadzenia szkoły,
2) organizowanie wypoczynku wakacyjnego uczniów, w części stanowiącej wynagrodzenie personelu wychowawczego i obsługi, jeżeli nie zostało ono pokryte przez rodziców lub prawnych opiekunów uczniów.
9. Za wydatki, o których mowa w ust. 1 pkt 49, uznaje się wydatki na:
10. Przepisy ust. 1b, 1e i 1f nie mają zastosowania do zwolnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 49.
Rozdział 4a
Opodatkowanie stron umowy leasingu
Art. 17a. Ilekroć w rozdziale jest mowa o:
1) umowie leasingu - rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie
cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana
dalej "finansującym", oddaje do odpłatnego używania albo używania i
pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie,
zwanej dalej "korzystającym", podlegające amortyzacji środki trwałe lub
wartości niematerialne i prawne, a także grunty,
2) podstawowym okresie umowy leasingu - rozumie się przez to czas
oznaczony, na jaki została zawarta ta umowa, z wyłączeniem czasu, na
który może być przedłużona lub skrócona,
3) odpisach amortyzacyjnych - rozumie się przez to odpisy
amortyzacyjne dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z
uwzględnieniem art. 16,
4) normatywnym okresie amortyzacji - rozumie się przez to w
odniesieniu do:
a) środków trwałych - okres, w którym odpisy amortyzacyjne,
wynikające z zastosowania stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie
stawek amortyzacyjnych, zrównują się z wartością początkową środków
trwałych,
b) wartości niematerialnych i prawnych - okres ustalony w art.
16m,
5) rzeczywistej wartości netto - rozumie się przez to wartość
początkową środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych
zaktualizowaną zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszoną o sumę
odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1,
6) hipotetycznej wartości netto - rozumie się przez to wartość
początkową określoną zgodnie z art. 16g pomniejszoną o:
a) odpisy amortyzacyjne obliczone według zasad określonych w art.
16k ust. 1 z uwzględnieniem współczynnika 3 - w odniesieniu do środków
trwałych,
b) odpisy amortyzacyjne obliczone przy zastosowaniu trzykrotnie
skróconych okresów amortyzowania, o których mowa w pkt 4b - w
odniesieniu do wartości niematerialnych i prawnych,
7) spłacie wartości początkowej - rozumie się przez to faktycznie
otrzymaną przez finansującego w opłatach ustalonych w umowie leasingu
równowartość wartości początkowej środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych, określoną zgodnie z art. 16g, w podstawowym
okresie umowy leasingu; spłaty tej nie koryguje się o kwotę wypłaconą
korzystającemu, o której mowa w art. 17d albo art. 17h.
Art. 17b. 1. Opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez
korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków
trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód
finansującego i odpowiednio koszt uzyskania przychodów korzystającego, z
zastrzeżeniem ust. 2, jeżeli umowa ta spełnia następujące warunki:
1) została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40%
normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli jej przedmiotem są podlegające
odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i
prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 10 lat, jeżeli jej
przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości, oraz
2) suma ustalonych w niej opłat, pomniejszona o należny podatek od
towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych.
2. Jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze
zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:
1) art. 6,
2) przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3) art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z
udziałem zagranicznym (Dz. U. z 1997 r. nr 26, poz. 143, z 1998 r. nr
160, poz. 1063 oraz z 1999 r. nr 49, poz. 484 i nr 101, poz.
1178)
- do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art.
17f-17h.
Art. 17c. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu,
o której mowa w art. 17b ust. 1, finansujący przenosi na korzystającego
własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
będących przedmiotem tej umowy:
1) przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej
w umowie sprzedaży; jeżeli jednak cena ta jest niższa od hipotetycznej
wartości netto środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
przychód ten określa się w wysokości wartości rynkowej według zasad
określonych w art. 14,
2) kosztem uzyskania przychodów przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży
jest rzeczywista wartość netto.
Art. 17d. 1. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy
leasingu, o której mowa w art. 17b ust. 1, finansujący przenosi na osobę
trzecią własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
będących przedmiotem tej umowy, oraz wypłaca korzystającemu z tytułu
spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę - przy określaniu przychodu ze
sprzedaży i kosztu jego uzyskania stosuje się przepisy art. 12-16.
2. Kwota wypłacona korzystającemu, w przypadku określonym w ust. 1,
stanowi koszt uzyskania przychodów finansującego w dniu zapłaty do
wysokości różnicy pomiędzy rzeczywistą wartością netto a hipotetyczną
wartością netto.
3. Kwota otrzymana przez korzystającego, w przypadku określonym w ust.
1, stanowi jego przychód w dniu jej otrzymania.
Art. 17e. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu,
o której mowa w art. 17b ust. 1, finansujący oddaje korzystającemu do
dalszego używania środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne,
będące przedmiotem tej umowy, przychodem finansującego i odpowiednio
kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty ustalone przez
strony tej umowy.
Art. 17f. 1. Do przychodów finansującego i odpowiednio do
kosztów uzyskania przychodów korzystającego nie zalicza się opłat, o
których mowa w art. 17b ust. 1, w części stanowiącej spłatę wartości
początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:
1) umowa leasingu została zawarta na czas oznaczony,
2) suma ustalonych w umowie leasingu opłat, pomniejszona o należny
podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej
środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych,
3) umowa zawiera postanowienie, że odpisów amortyzacyjnych w
podstawowym okresie umowy leasingu dokonuje korzystający.
2. Jeżeli wysokość kwoty spłaty wartości środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych przypadających na poszczególne opłaty nie jest
określona w umowie leasingu, ustala się ją proporcjonalnie do okresu
trwania tej umowy.
Art. 17g. 1. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art.
17f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi
na korzystającego własność środków trwałych lub wartości niematerialnych i
prawnych będących przedmiotem tej umowy:
1) przychodem ze sprzedaży środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych jest ich wartość wyrażona w cenie określonej
w umowie sprzedaży, także wtedy, gdy odbiega ona znacznie od ich
wartości rynkowej,
2) do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków
poniesionych przez finansującego na nabycie lub wytworzenie środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot
umowy leasingu; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę
wartości początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7.
2. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art. 17f ust. 1, i po
upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący oddaje
korzystającemu do dalszego używania środki trwałe lub wartości
niematerialne i prawne, będące przedmiotem umowy, przychodem finansującego
i odpowiednio kosztem uzyskania przychodów korzystającego są opłaty
ustalone przez strony, także wtedy, gdy odbiegają znacznie od wartości
rynkowej.
Art. 17h. 1. Jeżeli są spełnione warunki, o których mowa w art.
17f ust. 1, i po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący
przenosi na osobę trzecią własność środków trwałych lub wartości
niematerialnych i prawnych, będących przedmiotem umowy, oraz wypłaca
korzystającemu z tytułu spłaty ich wartości uzgodnioną kwotę:
1) przy określaniu przychodu ze sprzedaży stosuje się przepisy, o
których mowa w art. 12-14,
2) do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się wydatków
poniesionych przez finansującego na nabycie lub wytworzenie środków
trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych stanowiących przedmiot
umowy; kosztem są jednak te wydatki pomniejszone o spłatę wartości
początkowej, o której mowa w art. 17a pkt 7.
2. Kwota wypłacona korzystającemu stanowi koszt uzyskania przychodów u
finansującego i jest przychodem korzystającego w dniu jej otrzymania.
Art. 17i. 1. Jeżeli przedmiotem umowy leasingu zawartej na czas
oznaczony są grunty, a suma ustalonych w niej opłat odpowiada co najmniej
wartości gruntów równej wydatkom na ich nabycie - do przychodów
finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów korzystającego
nie zalicza się opłat ustalonych w tej umowie, ponoszonych przez
korzystającego w podstawowym okresie tej umowy z tytułu używania
przedmiotu umowy, w części stanowiącej spłatę tej wartości; przepis art.
17f ust. 2 stosuje się odpowiednio.
2. Jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący
przenosi na korzystającego lub osobę trzecią własność gruntów będących
przedmiotem tej umowy, albo oddaje je korzystającemu do dalszego używania,
do ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów stron umowy
przepisy art. 17g i art. 17h stosuje się odpowiednio.
Art. 17j. 1. Jeżeli w umowie leasingu została określona cena, po
której korzystający ma prawo nabyć przedmiot umowy po zakończeniu
podstawowego okresu tej umowy, cenę tę uwzględnia się w sumie opłat, o
których mowa w art. 17b ust. 1 pkt 2 i art. 17f ust. 1 pkt 2.
2. Do sumy opłat, o której mowa w ust. 1, nie zalicza się:
1) płatności na rzecz finansującego za świadczenia dodatkowe, o ile
są one wyodrębnione z opłat leasingowych,
2) podatków, w których obowiązek podatkowy ciąży na finansującym z
tytułu własności lub posiadania środków trwałych, będących przedmiotem
umowy leasingu, oraz składek na ubezpieczenie tych środków trwałych,
jeżeli w umowie leasingu zastrzeżono, że korzystający będzie ponosił
ciężar tych podatków i składek niezależnie od opłat za używanie,
3) kaucji określonej w umowie leasingu wpłaconej finansującemu przez
korzystającego.
3. Kaucji, o której mowa w ust. 2 pkt 3, nie zalicza się do przychodów
finansującego i odpowiednio do kosztów uzyskania przychodów
korzystającego.
Art. 17k. 1. Jeżeli finansujący przeniósł na rzecz osoby
trzeciej wierzytelności z tytułu opłat, o których mowa w art. 17b ust. 1,
a nie została przeniesiona na osobę trzecią własność przedmiotu umowy
leasingu:
1) do przychodów finansującego nie zalicza się kwot wypłaconych przez
osobę trzecią z tytułu przeniesienia wierzytelności,
2) kosztem uzyskania przychodów finansującego jest zapłacone osobie
trzeciej dyskonto lub wynagrodzenie.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, opłaty ponoszone przez
korzystającego na rzecz osoby trzeciej stanowią przychód finansującego w
dniu wymagalności zapłaty.
Art. 17l. Do opodatkowania stron umowy zawartej na czas
nieoznaczony lub na czas oznaczony, lecz niespełniającej warunków,
określonych w art. 17b ust. 1 pkt 2 lub art. 17f ust. 1 lub art. 17i ust.
1, stosuje się przepisy, o których mowa w art. 12-16, dla umów najmu i
dzierżawy.
Rozdział 5
Podstawa opodatkowania i wysokość podatku
Art. 18. 1. Podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 21 i
22, stanowi dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo w art. 7a ust. 1, po
odliczeniu:
1) darowizn przekazanych na cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, organizacjom, o którym mowa w art. 3 ust. 2 i 3 tej ustawy, lub równoważnym organizacjom, określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącym działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, realizującym te cele - łącznie do wysokości nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w art. 7a ust. 1,
2) - 4) (skreślone)
5) (uchylony)
6) w bankach - 20% kwoty kredytów (pożyczek) umorzonych w związku z
realizacją programu restrukturyzacji na podstawie odrębnych ustaw,
zakwalifikowanych do straconych kredytów (pożyczek) i zaliczonych do
kosztów uzyskania przychodów,
7) darowizn na cele kultu religijnego - łącznie do wysokości
nieprzekraczającej 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w
art. 7a ust. 1.
1a. Łączna kwota odliczeń z tytułów określonych w ust. 1 pkt 1 i 7 nie
może przekroczyć 10% dochodu, o którym mowa w art. 7 ust. 3 albo w
art. 7a ust. 1, z tym że odliczeniom nie podlegają darowizny na rzecz:
1) osób fizycznych,
2) osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości
prawnej, prowadzących działalność gospodarczą polegającą na
wytwarzaniu wyrobów przemysłu elektronicznego, paliwowego,
tytoniowego, spirytusowego, winiarskiego, piwowarskiego, a także
pozostałych wyrobów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,5%,
oraz wyrobów z metali szlachetnych albo z udziałem tych metali, lub
handlu tymi wyrobami.
1b. Jeżeli przedmiotem darowizny są towary opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę darowizny uważa się wartość towaru wraz z podatkiem od towarów i usług, w części przekraczającej kwotę podatku naliczonego, którą podatnik ma prawo odliczyć zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej darowizny. Przy określaniu wartości tych darowizn stosuje się odpowiednio art. 14.
1c. Odliczenie darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikające z odrębnych ustaw, stosuje się, jeżeli wysokość darowizny jest udokumentowana dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego, a w przypadku darowizny innej niż pieniężna - dokumentem, z którego wynika wartość tej darowizny, oraz oświadczeniem obdarowanego o jej przyjęciu.
1d. (uchylony)
1e. Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1h, otrzymujący darowizny, o których mowa
w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku
dochodowym od osób fizycznych, są obowiązani:
1) w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, wyodrębnić z przychodów
kwotę ogółem otrzymanych darowizn ze wskazaniem celu jej przeznaczenia
zgodnie ze sferą działalności pożytku publicznego, o której mowa w art. 4
ustawy wymienionej w ust. 1 pkt 1, a także celu, o którym mowa w ust. 1
pkt 7, wraz z wyszczególnieniem darowizn pochodzących od osób prawnych z
podaniem nazwy i adresu darczyńcy, jeżeli jednorazowa kwota darowizny
przekracza 15.000 zł lub jeżeli suma wszystkich darowizn otrzymanych w
danym roku podatkowym od jednego darczyńcy przekracza 35.000 zł,
2) w terminie składania zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1,
udostępnić do publicznej wiadomości, poprzez publikacje w Internecie,
środkach masowego przekazu lub wyłożenie dla zainteresowanych w
pomieszczeniach ogólnie dostępnych, informacje, o których mowa w pkt 1, i
w formie pisemnej zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu
skarbowego. Z obowiązku tego zwolnione są podmioty, których dochód za
dany rok podatkowy nie przekracza kwoty 20.000 zł.
1f. Podatnicy otrzymujący darowizny, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz w
art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym
od osób fizycznych, którzy nie składają zeznania, o którym mowa w art. 27
ust. 1, są obowiązani w terminie, o którym mowa w art. 27 ust. 1:
1) przekazać urzędowi skarbowemu informacje o kwocie ogółem otrzymanych
darowizn ze wskazaniem celu jej przeznaczenia zgodnie ze sferą
działalności pożytku publicznego, o której mowa w art. 4 ustawy
wymienionej w ust. 1 pkt 1, a także celu, o którym mowa w ust. 1 pkt 7,
wraz z wyszczególnieniem darowizn pochodzących od osób prawnych z
podaniem nazwy i adresu darczyńcy, jeżeli jednorazowa kwota darowizny
przekracza 15.000 zł lub jeżeli suma wszystkich darowizn otrzymanych w
danym roku podatkowym od jednego darczyńcy przekracza 35.000 zł,
2) udostępnić do publicznej wiadomości, poprzez publikacje w Internecie,
środkach masowego przekazu lub wyłożenie dla zainteresowanych w
pomieszczeniach ogólnie dostępnych, informacje, o których mowa w pkt 1, i
w formie pisemnej zawiadomić o tym właściwego naczelnika urzędu
skarbowego. Z obowiązku tego zwolnione są podmioty, których dochód za
dany rok podatkowy nie przekracza kwoty 20.000 zł.
1g. Podatnicy korzystający z odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz wynikającego z odrębnych ustaw, są obowiązani wykazać w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, kwotę przekazanej darowizny, kwotę dokonanego odliczenia oraz dane pozwalające na identyfikację obdarowanego, w szczególności jego nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej lub numer uzyskany w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, w którym obdarowany ma siedzibę, służący dla celów podatkowych identyfikacji.
1h. Do podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4a, składających
zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, otrzymujących darowizny, o których
mowa w ust. 1 pkt 1 i 7 oraz w art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca
1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisy ust. 1e i 1f
stosuje się odpowiednio.
1i. Przepisy ust. 1e, 1f i 1h stosuje się odpowiednio do podatników otrzymujących darowizny, które podlegają odliczeniu na podstawie odrębnych ustaw.
1j. Prawo do odliczenia darowizny na rzecz organizacji, określonej w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego, obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, prowadzącej działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, przysługuje podatnikowi pod warunkiem:
1) udokumentowania przez podatnika oświadczeniem tej organizacji, iż na dzień przekazania darowizny była ona równoważną organizacją do organizacji, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, realizującą cele określone w art. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie i prowadzącą działalność pożytku publicznego w sferze zadań publicznych, oraz
2) istnienia podstawy prawnej wynikającej z umowy w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, której stroną jest Rzeczpospolita Polska lub z odrębnych ustaw, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, na którego terytorium organizacja posiada siedzibę.
1k. Odliczenia darowizn, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, nie stosuje się w przypadku, gdy podatnik zaliczył wartość przekazanej darowizny do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 14.
2 - 7. (skreślone)
Art. 18a. (skreślony)
Art. 18b. 1. Od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, odlicza się wydatki poniesione przez podatnika na nabycie nowych technologii.
2. Za nowe technologie, w rozumieniu ust. 1, uważa się wiedzę technologiczną w postaci wartości niematerialnych i prawnych, w szczególności wyniki badań i prac rozwojowych, która umożliwia wytwarzanie nowych lub udoskonalonych wyrobów lub usług i która nie jest stosowana na świecie przez okres dłuższy niż ostatnich 5 lat, co potwierdza opinia niezależnej od podatnika jednostki naukowej w rozumieniu ustawy z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. nr 238, poz. 2390 i nr 273, poz. 2703 oraz z 2005 r. nr 85, poz. 727 i nr 179, poz. 1484).
2a. Przez nabycie nowej technologii rozumie się nabycie praw do wiedzy technologicznej, o której mowa w ust. 2, w drodze umowy o ich przeniesienie, oraz korzystanie z tych praw.
3. Prawo do odliczeń nie przysługuje podatnikowi, jeżeli w roku podatkowym lub w roku poprzedzającym prowadził działalność na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia.
4. Podstawą ustalenia wielkości odliczenia jest kwota wydatków poniesionych przez podatnika na nabycie nowej technologii, uwzględnionych w wartości początkowej, w części, w jakiej została zapłacona podmiotowi uprawnionemu w roku podatkowym, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych lub w roku następującym po tym roku, oraz w której nie została zwrócona podatnikowi w jakiejkolwiek formie.
5. Jeżeli podatnik dokonał przedpłat (zadatków) na poczet wydatków określonych w ust. 4 w roku poprzedzającym rok, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, uznaje się je za poniesione w roku jej wprowadzenia do tej ewidencji.
6. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki, o których mowa w ust. 4 i 5. W sytuacji gdy podatnik osiąga za rok podatkowy stratę lub wielkość dochodu z pozarolniczej działalności podatnika jest niższa od kwoty przysługujących mu odliczeń, odliczenia odpowiednio w całej kwocie lub w pozostałej części dokonuje się w zeznaniach za kolejno następujące po sobie trzy lata podatkowe licząc od końca roku, w którym nową technologię wprowadzono do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
7. Odliczenia związane z nabyciem nowej technologii nie mogą przekroczyć 50% kwoty ustalonej zgodnie z ust. 4 i 5.
8. Podatnik traci prawo do odliczeń związanych z nabyciem nowej technologii, jeżeli przed upływem trzech lat podatkowych licząc od końca roku podatkowego, w którym wprowadził nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:
1) udzieli w jakiejkolwiek formie lub części innym podmiotom prawa do nowej technologii; nie dotyczy to przeniesienia prawa w wyniku przekształcenia formy prawnej oraz łączenia lub podziału dotychczasowych przedsiębiorców - dokonywanych na podstawie przepisów Kodeksu spółek handlowych, albo
2) zostanie ogłoszona jego upadłość obejmująca likwidację majątku, lub zostanie postawiony w stan likwidacji, albo
3) otrzyma zwrot wydatków na tę technologię w jakiejkolwiek formie.
9. W razie wystąpienia okoliczności, o których mowa w ust. 8, podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym wystąpiły te okoliczności, do zwiększenia podstawy opodatkowania o kwotę dokonanych odliczeń, do których utracił prawo, a w razie poniesienia straty - do jej zmniejszenia o tę kwotę. W przypadku, o którym mowa w ust. 8 pkt 3, kwotę odliczeń, do której podatnik utracił prawo, określa się proporcjonalnie do udziału zwróconych wydatków w wartości początkowej nowej technologii.
10. Przepisy ust. 9 stosuje się odpowiednio w razie utraty przez podatkową grupę kapitałową statusu podatnika. Obowiązek, o którym mowa w ust. 9, ciąży wówczas na spółce, która wprowadziła nową technologię do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
11. Do odliczeń, o których mowa w ust. 1, nie mają zastosowania przepisy art. 16 ust. 1 pkt 48.
Art. 18c. (utracił moc)
Art. 19.
1. Podatek, z zastrzeżeniem art. 21 i 22, wynosi 19% podstawy
opodatkowania.
2. (uchylony)
3. (skreślony)
4. Jeżeli organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą, na
podstawie art. 11, dochód podatnika w wysokości wyższej (stratę w
wysokości niższej) niż zadeklarowana przez podatnika w związku z
dokonaniem transakcji, o których mowa w art. 9a, a podatnik nie przedstawi
tym organom wymaganej przez te przepisy dokumentacji podatkowej - różnicę
między dochodem zadeklarowanym przez podatnika a określonym przez te
organy opodatkowuje się stawką 50%.
Art. 19a. 1. Podatnik, który uzyskał - zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym - zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego i który w tym składzie podatkowym wytwarza - zgodnie z zasadami określonymi w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych (Dz. U. nr 169, poz. 1199 oraz z 2007 r. nr 35, poz. 217, nr 99, poz. 666) - biokomponenty, wykorzystując w tym celu surowce pochodzące z własnej produkcji lub nabyte, w tym pochodzące z importu lub nabycia wewnątrzwspólnotowego, może za lata podatkowe 2007-2014 odliczać od podatku, o którym mowa w art. 19 ust. 1, kwotę stanowiącą 19% nadwyżki kosztów wytworzenia biokomponentów nad kosztami wytworzenia paliw ciekłych o takiej samej wartości opałowej, jednak nie więcej niż 19% nadwyżki wartości wytworzonych biokomponentów nad wartością wytworzonych paliw ciekłych, obliczonych według średnich cen biokomponentów i paliw ciekłych, o których mowa w ust. 4, o takiej samej wartości opałowej.
2. Koszty wytworzenia biokomponentów oraz koszty wytworzenia paliw ciekłych, o których mowa w ust. 1, oznaczają koszty, o których podatnik informuje Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki na podstawie art. 30 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o biokomponentach i biopaliwach ciekłych.
3. Jeżeli podatnik, o którym mowa w ust. 1, nie wytwarza paliw ciekłych, do obliczenia kwoty nadwyżki, o której mowa w ust. 1, stosuje się średnie ceny paliw ciekłych.
4. Średnią cenę biokomponentów oraz średnią cenę paliw ciekłych w danym roku podatkowym stanowi średnia arytmetyczna średnich cen, odpowiednio biokomponentów i paliw ciekłych, na rynku wewnętrznym, w imporcie oraz w nabyciu wewnątrzwspólnotowym, z roku kalendarzowego poprzedzającego dany rok podatkowy. Ceny te nie obejmują podatków i opłat.
5. Wartości opałowe oraz średnie ceny biokomponentów oraz paliw ciekłych ogłoszone w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 11, stosuje się do końca danego roku podatkowego.
6. Podatnik, o którym mowa w ust. 1, u którego rok podatkowy jest inny niż rok kalendarzowy, stosuje do końca rozpoczętego roku podatkowego wartości opałowe oraz średnie ceny biokomponentów i paliw ciekłych ogłoszone w obwieszczeniu, o którym mowa w ust. 11, obowiązujące w pierwszym miesiącu roku podatkowego tego podatnika.
7. Jeżeli podatnik, o którym mowa w ust. 1, wykorzystuje surowce pochodzące z własnej produkcji, przy obliczaniu kosztów wytworzenia, o których mowa w ust. 1, przepis art. 12 ust. 5 stosuje się odpowiednio.
8. Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, może być dokonane w miesięcznych lub kwartalnych zaliczkach, w zależności od formy wpłacania zaliczek, o których mowa w art. 25 ust. 1 i 1b.
9. Przez paliwa ciekłe rozumie się paliwa ciekłe, o których mowa w ustawie z dnia 25 sierpnia 2006 r. o systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw (Dz. U. nr 169, poz. 1200), do których odpowiednie biokomponenty mogą być dodawane.
10. W razie braku w danym roku podatkowym możliwości odliczenia, o którym mowa w ust. 1, nieodliczoną kwotę odlicza się w następnych latach podatkowych, w miesięcznych lub kwartalnych zaliczkach, w zależności od formy wpłacania zaliczek, o których mowa w art. 25 ust. 1 i 1b, albo w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1.
11. Minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych, ogłasza w latach 2008-2014, do końca stycznia każdego roku kalendarzowego, wartości opałowe oraz średnie ceny biokomponentów i paliw ciekłych na dany rok podatkowy, w drodze obwieszczenia, w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".
Art. 20. 1. Jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 3 ust. 1, osiągają również dochody (przychody) poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i dochody te podlegają w obcym państwie opodatkowaniu, a nie zachodzą okoliczności wymienione w art. 17 ust. 1 pkt 3, w rozliczeniu za rok podatkowy dochody (przychody) te łączy się z dochodami (przychodami) osiąganymi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W tym wypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy
dochodów odlicza się kwotę równą podatkowi zapłaconemu w obcym
państwie. Kwota odliczenia nie może jednak przekroczyć tej części
podatku obliczonego przed dokonaniem odliczenia, która
proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany w obcym państwie.
2. W przypadku gdy:
1) spółka posiadająca osobowość prawną mająca siedzibę lub zarząd
na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uzyskuje dochody
(przychody) z tytułu dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału
w zyskach osoby prawnej, oraz
2) dochody (przychody), o których mowa w pkt 1, uzyskiwane są z tytułu udziału w zyskach spółki podlegającej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, na terytorium państwa, z którym Rzeczpospolita Polska posiada obowiązującą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania, niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwem należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacją Szwajcarską, oraz
3) spółka, o której mowa w pkt 1, posiada w kapitale spółki, o
której mowa w pkt 2, bezpośrednio nie mniej niż 75% udziałów
(akcji)
- odliczeniu podlega również kwota podatku od dochodów, z których
zysk został wypłacony, zapłaconego przez spółkę, o której mowa w pkt
2, w państwie jej siedziby, w części odpowiadającej udziałowi
spółki, o której mowa w pkt 1, w wypłaconym zysku spółki, o której
mowa w pkt 2.
3. Zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) uzyskiwane przez podatników, o których mowa w ust. 1, z tytułu dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
1) wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
2) uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
3) spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1.
4 - 5. (uchylone)
6. Łączna kwota odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie może przekroczyć tej części podatku, która została obliczona przed dokonaniem odliczenia i która proporcjonalnie przypada na dochód uzyskany z tego źródła dochodu.
7. (uchylony)
8. Określając wielkość odliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 2, oraz zwolnienia, o którym mowa w ust. 3, kwotę podatku zapłaconego w obcym państwie oraz osiągniętego dochodu (przychodu) przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień zapłaty tego podatku lub dzień osiągnięcia dochodu (przychodu).
9. Odliczenie, o którym mowa w ust. 2, oraz zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, ma zastosowanie w przypadku, gdy spółka, o której mowa w ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 pkt 2, posiada udziały (akcje) spółki, o której mowa w ust. 2 pkt 2 oraz ust. 3 pkt 1, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 3 oraz odpowiednio w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.
10. Odliczenie, o którym mowa w ust. 2, oraz zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 2 pkt 3 oraz ust. 3 pkt 3, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, która dokonała odliczenia lub skorzystała ze zwolnienia, jest obowiązana zgodnie z odrębnymi przepisami do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, za lata podatkowe, w których dokonała odliczenia lub korzystała ze zwolnienia.
11. Przepisów ust. 2 - 10 nie stosuje się, jeżeli wypłata dywidendy lub innych należności z tytułu udziału w zyskach osób prawnych została dokonana w wyniku likwidacji spółki dokonującej wypłaty.
12. Przepisy ust. 3, 9 - 11 stosuje się odpowiednio do:
1) spółdzielni zawiązanych na podstawie rozporządzenia nr 1435/2003/WE z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu Spółdzielni Europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z 18.08.2003),
2) dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 3, wypłacanych przez spółki podlegające w Konfederacji Szwajcarskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, spółkom, o których mowa w ust. 3 pkt 2, przy czym określony w ust. 3 pkt 3 bezpośredni udział procentowy w kapitale spółki, o której mowa w ust. 3 pkt 1, ustala się w wysokości nie mniejszej niż 25%,
3) spółek podlegających w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, przy czym kwota odliczenia nie może przekroczyć również tej części podatku zapłaconego w obcym państwie, jaka proporcjonalnie przypada na dochód z tego źródła przypisany do zagranicznego zakładu.
13. (uchylony)
14. Przepisy ust. 3, 9 - 11 stosuje się odpowiednio również do podmiotów wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy, przy czym w przypadku Konfederacji Szwajcarskiej przepisy te mają zastosowanie, jeżeli zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 12 pkt 2.
Art. 21. 1. Podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust.
2, przychodów:
*)1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do
projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym
również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy
receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do
użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu,
urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym
doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej
(know-how),
2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej,
rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające
siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych
lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez
artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług
prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania
danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu,
gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
- ustala się w wysokości 20% przychodów,
3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych
do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa
morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów
tranzytowych,
4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez
zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej
- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
2. Przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie
zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita
Polska.
*)3. Zwalnia się od podatku dochodowego przychody, o których mowa w
ust. 1 pkt 1, jeżeli spełnione są łącznie następujące warunki:
1) wypłacającym należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:
a) spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego mająca siedzibę
lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
b) położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład spółki podlegającej w państwie członkowskim Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania, jeżeli wypłacane przez ten zagraniczny zakład należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów przy określaniu dochodów podlegających opodatkowaniu w Rzeczypospolitej Polskiej,
2) uzyskującym przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest spółka
podlegająca w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim
Unii Europejskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości
swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania,
3) spółka:
a) o której mowa w pkt 1, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25%
udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 2, lub
b) o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż 25%
udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1, lub
c) podlegająca w państwie członkowskim Unii Europejskiej
opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów
bez względu na miejsce ich osiągania, posiada bezpośrednio -
zarówno w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1, jak i w
kapitale spółki, o której mowa w pkt 2 - nie mniej niż 25%
udziałów (akcji),
4) odbiorcą należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, jest:
a) spółka, o której mowa w pkt 2, albo
b) zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2, jeżeli dochód osiągnięty w następstwie uzyskania tych należności podlega opodatkowaniu w tym państwie członkowskim Unii Europejskiej, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.
Uwaga od redakcji:
*) Na podstawie art. 7 ustawy z dnia 18.11.2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie
niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2004 r. nr 254, poz. 2533), zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, ma zastosowanie do
przychodów (dochodów) uzyskanych od dnia 1.07.2013 r.
4. Przepis ust. 3 ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółki, o których
mowa w ust. 3 pkt 3, posiadają udziały (akcje) w wysokości, o której
mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.
5. Przepisy ust. 3 i 4 mają również zastosowanie w przypadku, gdy
okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w
wysokości określonej w ust. 3 pkt 3, upływa po dniu uzyskania przez
spółkę, o której mowa w ust. 3 pkt 2, przychodów, o których mowa w
ust. 1 pkt 1. W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów
(akcji), o których mowa w ust. 3 pkt 3, nieprzerwanie przez okres
dwóch lat, spółka, o której mowa w ust. 3 pkt 2, jest obowiązana do
zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od przychodów
określonych w ust. 1 pkt 1 w wysokości 20% przychodów, z
uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania,
których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Odsetki nalicza się od
następnego dnia po upływie terminu, o którym mowa w art. 26 ust. 3.
6. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, nie ma zastosowania do
przychodów, które zgodnie z odrębnymi przepisami zostaną uznane za:
1) przychody z podziału zysków lub spłaty kapitału spółki
wypłacającej należności, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
2) przychody z tytułu wierzytelności dającej prawo do udziału w
zyskach dłużnika,
3) przychody z tytułu wierzytelności uprawniającej wierzyciela do
zamiany jego prawa do odsetek na prawo do udziału w zyskach
dłużnika,
4) przychody z tytułu wierzytelności, która nie powoduje obowiązku
spłaty kwoty głównej tej wierzytelności lub gdy spłata jest należna
po upływie co najmniej 50 lat od powstania wierzytelności.
7. Jeżeli w wyniku szczególnych powiązań, o których mowa w art. 11
ust. 1, między podmiotem wypłacającym i uzyskującym należności, o
których mowa w ust. 1 pkt 1, zostaną ustalone lub narzucone warunki
różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne
podmioty, w wyniku czego kwota wypłaconych należności jest wyższa od
tej, jakiej należałoby oczekiwać, gdyby powiązania te nie istniały,
zwolnienie, o którym mowa w ust. 3, stosuje się tylko do kwoty
należności określonej bez uwzględniania warunków wynikających z tych
powiązań. Przepisy art. 11 ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.
8. Przepisy ust. 3-7 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych
w załączniku nr 5 do ustawy.
Art. 22. 1. Podatek dochodowy od dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu.
2 - 3. (uchylone)
4. Zwalnia się od podatku dochodowego dochody (przychody) z dywidend oraz
inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, jeżeli
spełnione są łącznie następujące warunki:
1) wypłacającym dywidendę oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest spółka będąca podatnikiem podatku dochodowego, mająca siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2) uzyskującym dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, o których mowa w pkt 1, jest spółka podlegająca w Rzeczypospolitej Polskiej lub w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania,
3) spółka, o której mowa w pkt 2, posiada bezpośrednio nie mniej niż
10% udziałów (akcji) w kapitale spółki, o której mowa w pkt 1,
4) odbiorcą dochodów (przychodów) z dywidend oraz innych przychodów z
tytułu udziału w zyskach osób prawnych jest:
a) spółka, o której mowa w pkt 2, albo
b) zagraniczny zakład spółki, o której mowa w pkt 2.
4a. Zwolnienie, o którym mowa w ust. 4, ma zastosowanie w przypadku, kiedy spółka uzyskująca dochody (przychody) z dywidend oraz inne przychody z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej posiada udziały (akcje) w spółce wypłacającej te należności w wysokości, o której mowa w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat.
4b. Zwolnienie to ma również zastosowanie w przypadku, gdy okres dwóch lat nieprzerwanego posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, przez spółkę uzyskującą dochody (przychody) z tytułu udziału w zysku osoby prawnej mającej siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, upływa po dniu uzyskania tych dochodów (przychodów). W przypadku niedotrzymania warunku posiadania udziałów (akcji), w wysokości określonej w ust. 4 pkt 3, nieprzerwanie przez okres dwóch lat spółka, o której mowa w ust. 4 pkt 2, jest obowiązana do zapłaty podatku, wraz z odsetkami za zwłokę, od dochodów (przychodów) określonych w ust. 1 w wysokości 19% dochodów (przychodów) do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utraciła prawo do zwolnienia. Odsetki nalicza się od następnego dnia po dniu, w którym po raz pierwszy skorzystała ze zwolnienia.
4c. Przepisy ust. 4-4b stosuje się odpowiednio do:
1) spółdzielni zawiązanych na podstawie rozporządzenia nr 1435/2003/WE z dnia 22 lipca 2003 r. w sprawie statutu Spółdzielni Europejskiej (SCE) (Dz. Urz. WE L 207 z 18.08.2003),
2) dochodów (przychodów), o których mowa w ust. 1, wypłacanych przez spółki, o których mowa w ust. 4 pkt 1, spółkom podlegającym w Konfederacji Szwajcarskiej opodatkowaniu podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania, przy czym określony w ust. 4 pkt 3 bezpośredni udział procentowy w kapitale spółki, o której mowa w ust. 4 pkt 1, ustala się w wysokości nie mniejszej niż 25%.
5. (uchylony)
6. Przepisy ust. 4-4c stosuje się odpowiednio również do podmiotów wymienionych w załączniku nr 4 do ustawy, przy czym w przypadku Konfederacji Szwajcarskiej przepisy ust. 4-4c mają zastosowanie, jeżeli zostanie spełniony warunek, o którym mowa w ust. 4c pkt 2.
Art. 22a. Przepisy art. 20-22 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie
unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest
Rzeczpospolita Polska.
Art. 23. (uchylony)
Art. 24. (skreślony)
Rozdział 6
Pobór podatku
Art. 25. 1. Podatnicy, z zastrzeżeniem ust. 1b, 2a, 3-6a oraz art. 21 i 22, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego zaliczki miesięczne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie miesiące.
1a. Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, za okres od pierwszego do przedostatniego miesiąca roku podatkowego podatnik uiszcza w terminie do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni miesiąc jest uiszczana w wysokości zaliczki za miesiąc poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok.
Uwaga od redakcji:
Na podstawie ustawy z dnia 6.11.2008 r.
o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. nr 209, poz. 1316 oraz z 2009 r. nr 201, poz. 1542), z dniem 1.01.2012 r. ust. 1a otrzymuje brzmienie:
"1a. Zaliczki miesięczne, o których mowa w ust. 1, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni miesiąc roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1."
1b. Podatnicy rozpoczynający działalność, w pierwszym roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 1c, oraz mali podatnicy, mogą wpłacać zaliczki kwartalne w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku podatkowego a sumą zaliczek należnych za poprzednie kwartały. Przez kwartał rozumie się kwartał roku kalendarzowego.
1c. Zaliczki kwartalne za okres od pierwszego do przedostatniego kwartału roku podatkowego podatnicy, o których mowa w ust. 1b, uiszczają w terminie do dnia 20 każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczka za ostatni kwartał jest uiszczana w wysokości zaliczki za kwartał poprzedni do 20 dnia ostatniego miesiąca roku podatkowego; ostateczne rozliczenie podatku za rok podatkowy następuje w terminie ustalonym do złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (poniesionej straty) za ten rok.
Uwaga od redakcji:
Na podstawie ustawy z dnia 6.11.2008 r.
o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. nr 209, poz. 1316 oraz z 2009 r. nr 201, poz. 1542), z dniem 1.01.2012 r. ust. 1c otrzymuje brzmienie:
"1c. Zaliczki kwartalne, o których mowa w ust. 1b, podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który jest wpłacana zaliczka, z zastrzeżeniem ust. 2a. Zaliczkę za ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 dnia pierwszego miesiąca następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1."
1d. Do podatników rozpoczynających działalność, którzy zamierzają wpłacać zaliczki kwartalne, o których mowa w ust. 1b, przepisy art. 16k ust. 11 stosuje się odpowiednio.
1e. Podatnicy, którzy wybrali kwartalne wpłaty zaliczek, o których mowa w ust. 1b, mają obowiązek w terminie do dnia 20 drugiego miesiąca roku podatkowego zawiadomić w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o wyborze tej metody.
2. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 1e, dotyczy lat następnych, chyba że podatnik w terminie wpłaty pierwszej zaliczki za dany rok podatkowy zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o rezygnacji z kwartalnych wpłat zaliczek.
2a. Podatnicy uzyskujący w roku podatkowym przychody z działalności rolniczej, określone w art. 2 ust. 2, oraz z innych źródeł, u których w roku poprzedzającym rok podatkowy udział przychodów z działalności rolniczej w ogólnej kwocie przychodów, ustalony zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4e, wynosił co najmniej 50%, mogą wpłacać zaliczki, o których mowa w ust. 1-1c, począwszy od dnia 20 października każdego roku.
3. Przepis ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 3a, nie ma zastosowania do podatników, których dochody w całości są wolne od podatku, z wyjątkiem podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1, przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie.
3a. Przepis ust. 1 nie ma zastosowania także do podatników wymienionych
w art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a).
4. Jeżeli podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1, uprzednio
zadeklarowali, że przeznaczą dochód na cele określone w tych przepisach i
dochód ten wydatkowali na inne cele - podatek od tego dochodu, bez
wezwania, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w
którym dokonano wydatku; przepis ten stosuje się również do dochodów za
lata poprzedzające rok podatkowy, zadeklarowanych i niewydatkowanych w
tych latach na cele określone w art. 17 ust. 1b.
5. Podatnik, który złoży właściwemu naczelnikowi
urzędu skarbowego w formie pisemnej oświadczenie, że:
1) zaprzestał działalności albo
2) jest podatnikiem, o którym mowa w ust. 4 i nie osiąga przychodów z
działalności wymienionej w art. 17 ust. 1a pkt 1 oraz nie dokonuje
wydatków na cele inne niż określone w art. 17 ust. 1b, 1e i 1f
- jest zwolniony od obowiązków wynikających z ust. 1 od dnia złożenia
tego oświadczenia. W przypadku zmiany stanu faktycznego uzasadniającego to
zwolnienie podatnik, bez wezwania, jest obowiązany stosować przepisy ust.
1-4.
5a. W przypadku zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnik jest zwolniony od obowiązków wynikających z ust. 1, 1b, 6 i 6a za okres objęty zawieszeniem.
5b. Podatnik będący wspólnikiem spółki jawnej, spółki komandytowej lub spółki komandytowo-akcyjnej, która zawiesiła wykonywanie działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, jest zwolniony, w zakresie tej działalności, z obowiązków wynikających z ust. 1, 1b, 6 i 6a za okres objęty zawieszeniem.
5c. Przepisy ust. 5a i 5b stosuje się, jeżeli podatnik nie później niż przed upływem 7 dni od dnia złożenia wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej zawiadomi w formie pisemnej właściwego naczelnika urzędu skarbowego o okresie zawieszenia wykonywania tej działalności.
5d. Po okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej podatnicy, o których mowa w ust. 5a i 5b, wpłacają zaliczki według zasad, o których mowa w ust. 1-1c, 6 i 6a.
6. Podatnicy mogą wpłacać zaliczki miesięczne w danym roku podatkowym w uproszczonej formie w wysokości 1/12 podatku należnego wykazanego w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożonym w roku poprzedzającym dany rok podatkowy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego, mogą wpłacać zaliczki miesięczne w wysokości 1/12 podatku należnego wynikającego z zeznania złożonego w roku poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Jeżeli również w tym roku podatnicy nie wykazali podatku należnego, nie są możliwe wpłaty zaliczek w uproszczonej formie.
6a. Jeżeli zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, złożone w roku
poprzedzającym dany rok podatkowy dotyczy roku podatkowego, który trwał
krócej lub dłużej niż 12 kolejnych miesięcy - podatnicy mogą wpłacać
zaliczki miesięczne za dany rok podatkowy w uproszczonej formie w
wysokości podatku należnego, wykazanego w tym zeznaniu, przypadającego
proporcjonalnie na każdy miesiąc tego roku podatkowego, którego zeznanie
dotyczy. Jeżeli w tym zeznaniu podatnicy nie wykazali podatku należnego,
mogą wpłacać zaliczki miesięczne w sposób wskazany powyżej, z tym że
wysokość podatku należnego musi wynikać z zeznania złożonego w roku
poprzedzającym dany rok podatkowy o dwa lata. Przepis ust. 6 zdanie
ostatnie stosuje się odpowiednio.
7. Podatnicy, którzy wybrali formę wpłacania zaliczek na zasadach
określonych w ust. 6 i 6a, są obowiązani:
1) w formie pisemnej zawiadomić o tym
właściwego naczelnika urzędu skarbowego w
terminie wpłaty pierwszej zaliczki w roku podatkowym, w którym po raz
pierwszy wybrali uproszczoną formę wpłacania zaliczek,
2) stosować tę formę wpłacania zaliczek w całym roku podatkowym,
3) wpłacać zaliczki w terminach określonych w ust. 1a i 2a, uwzględniając zasady wyrażone w tych przepisach,
4) (skreślony)
5) dokonać rozliczenia podatku za rok podatkowy zgodnie z art.
27.
7a. Zawiadomienie, o którym mowa w ust. 7 pkt 1, dotyczy lat
następnych, chyba że podatnik w terminie wpłaty pierwszej zaliczki za dany
rok podatkowy zawiadomi w formie pisemnej
właściwego naczelnika urzędu skarbowego o
rezygnacji z uproszczonej formy wpłacania zaliczek.
8. Przepisy ust. 6, 6a i 7 nie mają zastosowania do podatników, którzy
po raz pierwszy podjęli działalność w roku poprzedzającym rok podatkowy
lub w roku podatkowym.
9. Jeżeli podatnik złoży korektę zeznania, o którym mowa w art. 27 ust.
1, powodującą zmianę wysokości podstawy obliczenia miesięcznych zaliczek
płaconych w uproszczonej formie, kwota tych zaliczek:
1) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany
wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało
złożone w urzędzie skarbowym do końca roku podatkowego poprzedzającego
rok podatkowy, w którym zaliczki są płacone w formie uproszczonej,
2) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca
następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio
do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące
zostało złożone w roku podatkowym, w którym zaliczki są płacone w formie
uproszczonej,
Uwaga od redakcji:
Na podstawie ustawy z dnia 6.11.2008 r.
o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. nr 209, poz. 1316 oraz z 2009 r. nr 201, poz. 1542), z dniem 1.01.2012 r. pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:
"1) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w urzędzie skarbowym do końca roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej,
2) ulega zwiększeniu lub zmniejszeniu począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona korekta, odpowiednio do zmiany wysokości podstawy ich obliczenia - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w roku podatkowym, za który zaliczki są płacone w formie uproszczonej,"
3) nie zmienia się - jeżeli zeznanie korygujące zostało złożone w
terminie późniejszym niż wymieniony w pkt 1 i 2.
10. W przypadku gdy właściwy organ podatkowy określi należny podatek
dochodowy w wysokości innej niż wykazana w zeznaniu, o którym mowa w art.
27 ust. 1, albo w zeznaniu korygującym, przepisy ust. 9 stosuje się
odpowiednio.
11. Podatnicy będący, od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności
gospodarczej do pierwszego dnia miesiąca roku podatkowego, w którym
rozpoczynają korzystanie ze zwolnienia, małymi przedsiębiorcami w
rozumieniu przepisów o działalności gospodarczej są zwolnieni z obowiązków
wynikających z ust. 1 w roku podatkowym następującym bezpośrednio po:
1) pierwszym roku podatkowym, o którym mowa w art. 8 ust. 2 i 2a - w
przypadku gdy ten rok podatkowy trwał co najmniej pełnych 10 miesięcy
kalendarzowych albo
2) drugim roku podatkowym - w przypadkach innych niż wymienione w pkt
1
- pod warunkiem złożenia właściwemu naczelnikowi
urzędu skarbowego oświadczenia o korzystaniu z tego zwolnienia;
oświadczenie to składa się w formie pisemnej w terminie do 20 dnia
pierwszego miesiąca roku podatkowego objętego tym zwolnieniem.
12. Podatnicy korzystający ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 11, są
obowiązani do złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1, oraz do
uiszczenia należnego podatku za rok objęty tym zwolnieniem w pięciu
kolejnych latach podatkowych następujących bezpośrednio po roku, w którym
korzystali ze zwolnienia - w wysokości 20% należnego podatku wykazanego w
zeznaniu składanym za rok objęty zwolnieniem; podatek ten płatny jest w
terminach określonych dla złożenia zeznań za pięć kolejnych lat
podatkowych następujących bezpośrednio po roku objętym tym
zwolnieniem.
13. Przepisy ust. 11 i 12 nie mają zastosowania do podatników:
1) utworzonych w wyniku przekształcenia, połączenia lub podziału
podatników, o których mowa w art. 3 ust. 1, albo
2) utworzonych w wyniku przekształcenia spółki lub spółek niemających
osobowości prawnej, albo
3) utworzonych przez osoby fizyczne, które wniosły na poczet kapitału
nowo utworzonego podmiotu uprzednio prowadzone przez siebie
przedsiębiorstwo albo składniki majątku tego przedsiębiorstwa o wartości
przekraczającej łącznie równowartość w złotych kwoty co najmniej 10.000
euro przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez
Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok
korzystania ze zwolnienia, przy czym wartość tych składników oblicza
się, stosując odpowiednio art. 14, albo
4) utworzonych przez osoby prawne lub fizyczne wnoszące - tytułem
wkładów niepieniężnych na poczet ich kapitału - składniki majątku
uzyskane przez te osoby w wyniku likwidacji podatników, którzy
skorzystali ze zwolnień określonych w ust. 11 i 12, o ile osoby te
posiadały udziały lub akcje tych zlikwidowanych podatników, albo
5) którzy uzyskali w okresie poprzedzającym rok korzystania ze
zwolnienia, o którym mowa w ust. 11, przychód średniomiesięcznie w
wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty niższej niż 1.000 euro
przeliczonej według średniego kursu euro, ogłaszanego przez Narodowy
Bank Polski, z ostatniego dnia roku poprzedzającego rok rozpoczęcia
działalności, albo
6) którzy w okresie poprzedzającym rok korzystania ze zwolnienia
zatrudniali, na podstawie umowy o pracę, w każdym miesiącu mniej niż 5
osób w przeliczeniu na pełne etaty.
14. Podatnicy, o których mowa w ust. 11, tracą prawo do zwolnienia,
jeżeli:
1) zostali postawieni w stan likwidacji albo ogłoszona została ich
upadłość obejmująca likwidację majątku w okresie korzystania ze
zwolnienia albo w pięciu następnych latach podatkowych, albo
2) w którymkolwiek z miesięcy roku korzystania ze zwolnienia albo w
jednym z pięciu następnych lat podatkowych zmniejszą przeciętne
miesięczne zatrudnienie na podstawie umowy o pracę o więcej niż 10% w
stosunku do najwyższego przeciętnego miesięcznego zatrudnienia w roku
poprzedzającym rok podatkowy, albo
3) w roku korzystania ze zwolnienia albo w pięciu następnych latach
podatkowych osiągną przychody z działalności gospodarczej
średniomiesięcznie w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwoty
niższej niż 1.000 euro przeliczonej według średniego kursu euro,
ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia w roku
poprzednim, albo
4) odpowiednio w roku lub za rok korzystania ze zwolnienia lub w
pięciu następnych latach podatkowych mają zaległości z tytułu podatków
stanowiących dochód budżetu państwa, ceł oraz składek na ubezpieczenie
społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, o którym mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r.
o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. nr 210, poz. 2135);
określenie lub wymierzenie w innej formie - w wyniku postępowania prowadzonego przez
właściwy organ - zaległości z wymienionych tytułów nie pozbawia
podatnika prawa do skorzystania ze zwolnienia, jeżeli zaległość ta wraz
z odsetkami za zwłokę zostanie uregulowana w terminie 14 dni od dnia
doręczenia decyzji ostatecznej.
15. Przeciętne miesięczne zatrudnienie, o którym mowa w ust. 13 pkt 6
oraz ust. 14 pkt 2, ustala się w przeliczeniu na pełne etaty, pomijając
liczby po przecinku; w przypadku gdy przeciętne miesięczne zatrudnienie
jest mniejsze od jedności, przyjmuje się liczbę jeden.
16. Podatnicy, którzy utracili prawo do zwolnienia:
1) w roku podatkowym, w którym korzystają z tego zwolnienia - są obowiązani do wpłaty należnych zaliczek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utracili prawo do zwolnienia; w tym przypadku nie nalicza się odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu zaliczek za poszczególne miesiące roku, w którym podatnicy korzystali ze zwolnienia,
Uwaga od redakcji:
Na podstawie ustawy z dnia 6.11.2008 r.
o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2008 r. nr 209, poz. 1316 oraz z 2009 r. nr 201, poz. 1542), z dniem 1.01.2012 r. pkt 1 otrzymuje brzmienie:
"1) w roku podatkowym, w którym korzystają z tego zwolnienia - są obowiązani do wpłaty należnych zaliczek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym utracili prawo do zwolnienia, chyba że przed upływem tego terminu złożyli zeznanie i zapłacili podatek na zasadach określonych w art. 27 ust. 1; w tych przypadkach nie nalicza się odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu zaliczek za poszczególne miesiące roku, w którym podatnicy korzystali ze zwolnienia,"
2) w pierwszych trzech miesiącach roku następującego bezpośrednio po
roku, w którym korzystali ze zwolnienia - są obowiązani do złożenia
zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) i zapłaty
podatku na zasadach określonych w art. 27 ust. 1; w tym przypadku nie
nalicza się odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu zaliczek za
poszczególne miesiące roku, w którym podatnicy korzystali ze
zwolnienia,
3) w okresie od upływu terminu określonego dla złożenia zeznania za
rok podatkowy, w którym korzystali ze zwolnienia, do końca piątego roku
podatkowego następującego po roku, w którym korzystali ze zwolnienia -
są obowiązani do zapłaty należnego podatku, o którym mowa w ust. 12,
wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od dnia następnego po
upływie terminu określonego dla złożenia zeznania, o którym mowa w art.
27 ust. 1, w którym mieli obowiązek złożyć to zeznanie.
17. Pomoc, o której mowa w ust. 11 i 12, stanowi pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.
Art. 25a. 1. W przypadku dochodu, o którym mowa w art. 10 ust. 2 pkt 2, spółka przejmująca obowiązana jest, bez wezwania, w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, wpłacić na rachunek urzędu skarbowego podatek, o którym mowa w art. 22 ust. 1.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podmiotów wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy.
Art. 26. 1. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz w art. 22 ust. 1, są obowiązane, jako płatnicy, pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, w dniu dokonania wypłaty, zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji.
1a. Zryczałtowanego podatku dochodowego, o którym mowa w ust. 1, nie
pobiera się, jeżeli podatnicy, wymienieni w art. 17 ust. 1, korzystający
ze zwolnienia w związku z przeznaczeniem dochodów na cele statutowe lub
inne cele określone w tym przepisie, złożą płatnikowi najpóźniej w dniu
dokonania wypłaty należności oświadczenie, że przeznaczą dochody z
dywidend oraz z innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób
prawnych - na cele wymienione w tym przepisie.
1b. Jeżeli przychody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3, są uzyskiwane od zleceniodawców zagranicznych, zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej są obowiązane przed wyjściem statku z portu polskiego wpłacić na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy według siedziby Morskiej Agencji naczelnik urzędu skarbowego należny podatek obliczony od przychodu z tytułu wywozu ładunku i pasażerów przyjętych do przewozu w porcie polskim. Dowód wpłaty podatku zagraniczne przedsiębiorstwo morskiej żeglugi handlowej jest obowiązane przekazać właściwej miejscowo Morskiej Agencji. Jeżeli jednak przed wyjściem statku z portu polskiego nie jest możliwe ustalenie wysokości przychodu za wywóz ładunków i pasażerów, zagraniczne przedsiębiorstwo morskiej żeglugi handlowej jest obowiązane wpłacić zaliczkę na podatek od przewidywanego przychodu, a następnie w ciągu 60 dni od dnia wyjścia z portu wpłacić różnicę między kwotą należnego podatku a kwotą wpłaconej zaliczki.
1c. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 1 oraz art. 22 ust. 1, w związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 3 oraz art. 22 ust. 4, stosują zwolnienia wynikające z tych przepisów wyłącznie pod warunkiem udokumentowania przez spółkę, o której mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2, bądź spółkę, o której mowa w art. 22 ust. 4 pkt 2:
1) jej miejsca siedziby dla celów podatkowych, uzyskanym od niej certyfikatem rezydencji, lub
2) istnienia zagranicznego zakładu - zaświadczeniem wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej państwa, w którym znajduje się jej siedziba lub zarząd, albo przez właściwy organ podatkowy państwa, w którym ten zagraniczny zakład jest położony.
1d. Osoby prawne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz będące przedsiębiorcami osoby fizyczne, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 na rzecz podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, prowadzących działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, nie pobierają zryczałtowanego podatku od dokonywanych wypłat pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji, oraz uzyskania pisemnego oświadczenia, że należności te związane są z działalnością tego zakładu; przepis ust. 3d stosuje się odpowiednio.
1e. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1d, powinno zawierać dane identyfikujące podatnika prowadzącego działalność poprzez położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej zagraniczny zakład, a w szczególności pełną nazwę, adres i numer identyfikacji podatkowej podatnika oraz adres zagranicznego zakładu podatnika.
2. W razie przeznaczenia dochodu na podwyższenie kapitału zakładowego,
a w spółdzielniach funduszu udziałowego, płatnicy, o których mowa w ust.
1, pobierają podatek w terminie 14 dni od dnia uprawomocnienia się
postanowienia sądu rejestrowego o dokonaniu wpisu o podwyższeniu kapitału
zakładowego, a w spółdzielniach od dnia podjęcia przez walne zgromadzenie
uchwały o podwyższeniu funduszu udziałowego. W tym przypadku podatnikom
nie przysługuje uprawnienie do złożenia oświadczenia, o którym mowa w ust. 1a.
3. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, przekazują kwoty podatku w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym zgodnie z ust. 1 i 2 pobrano podatek, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Płatnicy są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa w:
1) art. 3 ust. 1 - informację o wysokości pobranego podatku,
2) art. 3 ust. 2, oraz urzędowi skarbowemu - informację o dokonanych wypłatach i pobranym podatku
- sporządzone według ustalonego wzoru.
3a. Płatnicy są obowiązani przesłać informację, o której mowa w ust. 3 pkt 1, w terminie przekazania kwoty pobranego podatku, a informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym dokonano wypłat, o których mowa w ust. 1, również wówczas, gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 3b.
3b. Na pisemny wniosek podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2, płatnik, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, jest obowiązany do sporządzenia i przesłania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, informacji, o której mowa w ust. 3 pkt 2.
3c. W razie zaprzestania przez płatnika prowadzenia działalności przed upływem terminu, o którym mowa w ust. 3a, płatnik przekazuje informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, w terminie do dnia zaprzestania działalności.
3d. Informację, o której mowa w ust. 3 pkt 2, sporządzają i przekazują również podmioty, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, gdy na podstawie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub ustawy nie są obowiązane do poboru podatku. Przepisy ust. 3b i 3c stosuje się odpowiednio.
4. Podatnicy, o których mowa w ust. 1a, są obowiązani, bez wezwania, wpłacić należny zryczałtowany podatek na rachunek urzędu skarbowego określonego w ust. 3, jeżeli dochody z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziałów w zyskach osób prawnych, od których płatnik nie pobrał podatku w związku z oświadczeniem, o którym mowa w ust. 1a, zostały wydatkowane na inne cele niż wymienione w art. 17 ust. 1.
5. Podatek, o którym mowa w ust. 4, wpłaca się do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tego wydatku.
6. W przypadku dochodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 i 8, spółka przejmująca, nowo zawiązana lub powstała w wyniku przekształcenia jest obowiązana jako płatnik, w terminie do 7 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał dochód, wpłacić podatek, o którym mowa w art. 22 ust. 1, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych. Podatnik jest obowiązany przed tym terminem przekazać płatnikowi kwotę tego podatku. W terminie wpłaty podatku płatnik jest obowiązany przesłać podatnikowi informację o wpłaconym podatku, sporządzoną według ustalonego wzoru.
7. Wypłata, o której mowa w ust. 1, 1c i 1d, oznacza wykonanie zobowiązania w jakiejkolwiek formie, w tym poprzez zapłatę, potrącenie lub kapitalizację odsetek.
Art. 26a. W terminie do końca pierwszego miesiąca roku następującego po roku podatkowym, w którym powstał obowiązek zapłaty podatku, płatnicy, o których mowa w art. 26, i podatnicy, o których mowa w art. 22 ust. 4b, art. 25a oraz art. 26 ust. 1b i 4, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według siedziby podatnika, a w przypadku podatników wymienionych w art. 3 ust. 2 - do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, roczne deklaracje sporządzone według ustalonego wzoru.
Art. 27. 1. Podatnicy, z wyjątkiem zwolnionych od podatku na
podstawie art. 6 ust. 1, art. 17 ust. 1 pkt 4a lit. a) i przepisów ustawy
wymienionej w art. 40 ust. 2 pkt 8, są obowiązani składać urzędom
skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (straty)
osiągniętego w roku podatkowym - do końca trzeciego miesiąca roku
następnego i w tym terminie wpłacić podatek należny albo różnicę między
podatkiem należnym od dochodu wykazanego w zeznaniu a sumą należnych
zaliczek za okres od początku roku.
1a. Gospodarstwa pomocnicze jednostek budżetowych, korzystające ze
zwolnienia od podatku na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 3 i art. 6 ust. 2, są
zobowiązane składać zeznania o wysokości dochodu (straty) osiągniętego w
roku podatkowym w terminach i na zasadach określonych w ust. 1.
Uwaga od redakcji:
Na podstawie ustawy z dnia 27.08.2009 r. Przepisy wprowadzające ustawę o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. nr 157, poz. 1241), z dniem 1.01.2012 r. uchyla się ust. 1a:
1b. (skreślony)
2. Podatnicy obowiązani do sporządzenia sprawozdania finansowego
przekazują do urzędu skarbowego sprawozdanie wraz z opinią i raportem
podmiotu uprawnionego do badania sprawozdań finansowych, w terminie 10 dni
od daty zatwierdzenia rocznego sprawozdania finansowego, a spółki - także
odpis uchwały zgromadzenia zatwierdzającej sprawozdanie finansowe.
Obowiązek złożenia opinii i raportu nie dotyczy podatników, których
sprawozdania finansowe, na podstawie odrębnych przepisów, są zwolnione z
obowiązku badania.
3. Podatnicy, którym właściwy organ podatkowy, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi, dołączają do zeznania sprawozdanie o realizacji uznanej metody ustalania ceny transakcyjnej.
4. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór sprawozdania, o którym mowa w ust. 3, w celu usprawnienia weryfikacji stosowania metody określonej w decyzji o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi, uwzględniający w szczególności dane identyfikujące podmioty powiązane, wielkość sprzedaży uzyskanej przy zastosowaniu uznanej metody ustalania ceny transakcyjnej, ceny stosowane w transakcjach z podmiotami powiązanymi oraz okres stosowania metody.
Art. 28. 1. Podatnicy posiadający zakłady (oddziały) położone na obszarze jednostki samorządu terytorialnego innej niż właściwa dla ich siedziby są obowiązani składać do urzędu skarbowego w terminie wpłat zaliczek miesięcznych lub kwartalnych oraz załączać do zeznania o wysokości dochodu (straty) informacje, sporządzone zgodnie z odrębnymi przepisami, w celu ustalenia dochodów z tytułu udziału jednostek samorządu terytorialnego we wpływach z podatku dochodowego od osób prawnych.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do podatkowej grupy
kapitałowej, reprezentowanej przez spółkę, o której mowa w art. 1a ust. 3 pkt 4.
Art. 28a. Minister właściwy do spraw finansów publicznych
określi, w drodze rozporządzenia, wzory:
1) deklaracji i informacji, o których mowa w art. 26 ust. 3 i 6 oraz w art. 26a,
2) zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1,
3) oświadczeń, o których mowa w art. 26 ust. 1a,
4) informacji, o której mowa w art. 18 ust. 1f pkt 1
- wraz z objaśnieniami co do sposobu ich wypełniania, terminu i miejsca
składania.
Rozdział 7
Zmiany w przepisach obowiązujących
Art. 29 - 36. (pominięto)